Advaitisch nepnieuws

Groot of klein nieuws?

Een leven te leen,

een tijdelijk bestaantje,

een paar miljard seconden

Vanuit het vacuüm,

een virtueel deeltje te leen,

een paar miljardsten van seconden

Monster gespot, lost op door water.

Idee van eenzaamheid gespot, lost op door aandacht.

Overtuiging van haast gespot, lost op door nóg sneller te zijn dan wensen.

Egoïsme gespot, lost op door, eh, tja, laten we daar nog een paar millennia over nadenken.

Ik was op zoek naar een natuurgebied, met de auto. Op de GPS opgezocht, maar vrijwel niets te vinden. Blijkt dat de betreffende beestjes en planten niet genoeg centjes betalen om in mijn navigatiesysteem te mogen.

Ik was op zoek naar ‘het fijne’, met behulp van een muis. Op Internet opgezocht, maar niets zinnigs te vinden. Blijkt dat de termen ‘verfijningen’ en ‘subtiel’ niet hard genoeg roepen (en betalen) om in de zoekresultaten boven te komen drijven.

Ik was op zoek naar stilte, met behulp van mijn mind. In het geheugen opgezocht, maar vrijwel niets te vinden. Blijkt dat de vele betreffende velden van leegte niet “snapbaar” en “nuttig” genoeg lijken om te worden onthouden.

Ik was op zoek naar het einde van zoeken, met behulp van boekjes en lezinkjes... maar het kwam niet over. Blijkt dat de teksten en hun verkondigers niet genoeg ‘leuks’ en ‘concreets’ beloven, om zich persoonlijk IETS bij voor te kunnen stellen.

Misschien wordt je boos, als je ziet waar deze trends heen leiden. Voordeeltjes voor details, complexiteit, gekonkel, illusies, verkramping en verslaving. Dóórgaan en verschraling binnen het bekende.

Óf je ziet dit soort neigingen in en volgt ze in de verkeerde richting - dus niet naar waar ze heen verwijzen, maar naar waar ze vandaan willen.
Als je daarmee doorgaat, há, dan zwaait er iets!!!

Óf eens heel logisch bekeken, bijna wiskundig. Ruik je referenties naar een niet-iets, buiten deze ruimte, een omvattende dimensie, waarvan “dit-alles” slechts een speciaal gevalletje is?

Óf pak het grof aan. Maak een filmpje getiteld “Zoek IETS, en gij zult dwalen” met geweld tot kassakraker. Koop searchengines, navigatiesystemen, muizen en paradoxaversie om.

Ik was aan het wandelen door een bos en liep tussen hoge sparrebomen door.

Ik was aan het afstuderen. Robots leren kijken hoe ze hun handjes een beetje zinvol konden laten wapperen.

Vreemd eigenlijk, want mij GPS vertelde dat ik me ter hoogte van de Sahara bevond en het was niet bijster warm. Een paar schermpjes verderop bleek dat ik me op 3 km hoogte bevond, dus 'het klopte' weer, nou fijn. Maar na een kwartiertje verscheen er plotseling een rand in beeld. Iets heel wezenlijks ontbrak.

Vreemd eigenlijk, ik had daarover tientallen wetenschappelijke artikelen gelezen, met verwijzingen naar duizenden manjaren aan gepriegel. Maar robotkunstjes leken nog nergens op. Houterig, autistisch eigenwijs en levensgevaarlijk zodra er een vlieg in beeld verscheen. Iets heel wezenlijks ontbrak.

Vaste grond onder de voeten. Zo'n anderhalve bij 50 kilometer. Diepte x Verte. Een soort enorme ontaarding, ook wel de “Grand Canyon” genoemd.

Ingebouwde intelligentie en zingeving, diepgang en het vermogen om vooruit te zien. Bewustzijn x levenskracht. Ook wel “Leven” genoemd.

Hoe krijgt moeder Aarde zo iets voor mekaar? Alsof natuurwetten waren omgekeerd, en er een magische aantrekkingskracht bestond om tot het randje te gaan. Ik was niet de enige... alsof ook andere bezoekers bij bosjes neerviellen van ontzag en verbazing.

Hoe een baby het in een half jaar het onder de knie krijgt? De relatie tussen honderden receptoren en motorretjes? Aangestuurd door zoiets mafs als 'willen'? Hoe kan het, dat wetenschappers hierover niet bij bosjes neervallen, van ontzag en verbazing?

Dagenlang rondgehangen. In een sfeer van 'dit kan niet waar zijn', op smalle richels de rand afdalend, leken mensen veel ontvankelijker en opener dan wanneer zich vastklampend aan het gebruikelijke alledaagse.

Dagenlang innerlijke verbazing, ontroering, stilte, hoe verder? In dat niet-weten kwam toevallig nog wel een inzichtje aanwaaien, over “transformatie van zoekruimte”, dus toch maar scriptie over geschreven.

Babies vallen van de ene verbazing in de andere. Moet dat stoppen, als ouders zeggen 'doe nou eens normaal'?

Papiertje gehaald maar niet opgehaald. Pas véél later vertelde iemand me over onzichtbare diploma's.

STOKJE VOOR STEKEN

Omdat plastic dient te minderen, wordt een nieuw departement opgericht, dat gaat toezien op het testen en registreren van ballonstokjes. Alle producenten die voor de omschakeling naar een houten variant de doelstelling van 2050 niet denken te halen, kunnen hiervoor in 2020 de betreffende formulieren aanvragen. Inspraak van lobbygroepen wordt gedoogd wat betreft de precieze formulering van de vraagstelling en ontcijfering van de antwoorden.

Nieuws over dit voornemen bleef niet zonder gevolgen. Een groep van ontwerpers van plastic omhulling van houten tandenstokers, vreest over 40 jaar aan de beurt te zijn, en overweegt zijn activiteiten te verhuizen naar een zogenaamd - buiten internationale wateren drijvend - plasticparadijs.

Volgens uitgelekte plannen zal men daar per jaar tienduizenden formulieren aanvragen, omdat die opgerold kunnen worden tot ballonstokjes. En juridisch wordt uitgezocht of internationaal plastic uit zee opgeschept mag worden, om om te smelten tot reclameborden, om op te scheppen over nieuwe, veiligere, multifunctionele, “firm-grip” ballonstokjes, met aan één kant een scherpe punt, om etterbulten en ballonnen door te prikken.

Een zich loom voortslepende man die wij hierover ondervroegen, die net bij Kruitvat een lucifersdoosje met ballonnen dacht te hebben gekocht, zei hierover: “Het doet me niet veel”. Als reactie hierop het volgende formulier:

Internetenquête onder (wel)doeners:
	Ga je je nog jaren op dit soort berichten verkneukelen, of je eraan ergeren? Het duurste wat je hebt - aandacht - verkwanselen aan kunstmatig gefabriceerd nepnieuws?
	Óf frustratie over "onbenulligheid in de wereld" onbewust compenseren met vermaak, zoals een reisje naar Thailand, wat zo veel CO₂ oplevert dat je over milieu niet meer hoeft mee te praten?
	Of laat je je vakantiegeld op de bank staan, waar elke euro 20 keer mag worden uitgeleend; geldcreatie uit-het-niets, voor wie-weet-wat voor dubieuze, duurloze projecten?
	Of ga je je vakantiegeld nu begraven, om het definitief uit de economie-kringloop te verwijderen waarin euro’s vrijwel onmogelijk tot iets schoons kunnen leiden?
	Óf ga je al je persoonlijke rekeningen sluiten? Door je geloof in de echtheid ervan op te zeggen. Geld, erkenning, kennis, bezit, fun, persoonlijke zingeving, genoegdoening voor klaagbeleid, karma, etc. ALLES. Zodat “ik” kan wegvallen, volgens wiens er-toe-doen er überhaupt een betere wereld zou moeten ontstaan. Voldoende gefrankeerd opsturen naar https://www.zijnsbesef.nl/richt-aandacht-langdurig-op-iets-duurzaams?aandacht

Wat is er aan de hand?

MOOIE DEAL?

Hoe bestaat het? Ze hebben die fiets van mij afgepakt!

Ach wat, “van mij” lijdt pijn, laat het vallen.

Ja, maar, … AFGEPAKT !!!

Laat dat idee ook afpakken.

Wat heb ik dan nog?

Geloof in hebberigheid die ikt.

!En zonder dat?

Het kennen van dat geloof.

!En zelfs zonder dát?

Weten dat je bestaat.

Pfff… daar heb ik niets aan.

Bestaan wilde weten hoe het bestaat.

Huh?

Via jou als instrument.

En… de fiets z'n nieuwe baasje?

Slaaf van zijn nieuwe bezit?.

Maar die kan tenminste fietsen als hij wil.

Slaaf van zijn wil?.

Maar daar is’ie toch tevreden mee?

Ja, “hoe bestaat het, zo’n mooie fiets?”

Als een lopend vuurtje?

Vuur van bewustwording.

En daarom mag ik lopen?

Mooie deal, toch?

SLECHT NIEUWS

Tientallen mensen in een glazen zaal vol camera’s en meetapparatuur. Een onderzoeker in een witte jas komt met goed nieuws: “Het is mogelijk om uit deze ruimte te ontsnappen, aan U de taak om uit te vinden hoe. Wellicht een bepaalde beweging, of wat dan ook, creatief of niet, alles is toegestaan, zolang er geen gewonden vallen.”

De onderzoeker verlaat de zaal en de proefpersonen beginnen te lopen, springen, kakelen, kruipen, krijsen, zoeken, stampen, staren, bonken, rennen, duikelen, klappen, smeken, boeren, denken, molesteren, gorgelen, wijzen, vloeken, duwen, mediteren, dansen, schudden, piekeren, schoppen, etc. Geen van hen vindt een uitweg uit dit gekkenhuis.

De échte oplossing tot bevrijding blijkt een kleine beweging van de hand, ter hoogte van de navel en dan zo’n 10 centimeter omlaag, op een voorwerp genaamd een ‘deurklink’.