Droom be-leefd

Scheppen en ruimen

Zagen

Heb je vast wel eens afgevraagd,
als je een geheel in tweeën zaagt,

en de ene helft commandeert de andere:
dan kun je spreken van heerser en slaaf

Precies zo is mijn hand geheel onvrij
want: onderdaan van mijn grillige wil

“Mijn” en “wil”: ook losgezaagd
Daarom is complete bevrijding

niet heel handig
en onverstandig

Beheersing en verslaving:
twee zijden van één munt

Wat afgezaagd!
Maar al te goed

dat afzagen virtueel gebeurt,
in een hoofd vol met zaagsel

Heb je vast wel eens afgevraagd,
wie hier levenslang over klaagt?

Slopen

"Als gevolg van de ideeën van anderen heb je zoveel dingen om je heen opgebouwd dat je de weg kwijt bent. ‘Jij’ wordt opgesierd en verfraaid door de ideeën van andere mensen. ... Het doel van Sat-Goeroe is om je te vertellen wat je bent, voorafgaand aan de constructie van al die ideeën van anderen. Je huidige spirituele voorraadschuur is gevuld met woorden van anderen - sloop die concepten. Sat-Goeroe betekent de eeuwige staat die nooit wordt gewijzigd: dat is wat jij bent. Jij bent dat onveranderbare, eeuwige, permanente Absolute. Sat-Goeroe zegt dat je je moet ontdoen van alle muren die om je heen zijn gebouwd door alles wat andere mensen zeggen en denken."

[Mr. Nisargadatta 'instortingsgevaar' Maharaj]

Grote opruiming

Hersenschudding

Een flinke aardbeving kan soms helpen om je bovenkamer te herordenen, om de complete inhoud ervan te relativeren, om onderste steen boven te krijgen. Tien geweldige koopjes in de aanbieding, die je diepste aannames geweld aandoen.

Aanbieding #1: Als nieuw type vuilnisman was Einstein met opruimen aardig op dreef, met zijn relativiteitstheorie. Echter, omdat hij morrelde aan het fundament van "tijd" en "ruimte", ondersteund door een paar simpele formules die er niet om logen... dat leek zo griezelig dat het gewone mensen ertoe noopte om de betekenis van het woord "theorie" aan te passen. Zo van "Ja ja, iedereen kan een theorie verzinnen, dus alles is reatief!" Ontkenning, verwarring en een gigantische partij afleiding... bleek comfortabeler dan om zelf even na te pluizen hoe het zit.

Einstein had laten zien dat "tijd" niet meer dan een projectie was, zoals in een film. Hij berekende hoe je "ruimte" in "tijd" kon omtoveren, en vice versa, door te draaien aan een knopje op de projector. Die truc werd al gauw door observaties bevestigd, een goede sterrenkijker was voldoende. Supergevaarlijk dus, een klokkenluider die rammelde aan "echtheid" van ons bestaan. Daarom moest hij categorisch weggepromoveerd worden, eerst tot professor, en daarna tot "verwarde".

Aanbieding #2: Een soort hedendaagse collega van hem, Sadhguru, verkoopt hetzelfde type opruimerige praatjes, over het moeras van Bestaan, en erger zelfs. Niet vanuit wiskunsten, maar via innerlijk Zien. Wetenschappers kunnen niet tegen hem op. Dus wordt het niet hoog tijd om ook hem een kopje groter of kleiner... tot heilige of Sinterklaas te verklaren? Innerlijke Zien moet zo afgrijselijk buitenaards gaan lijken, een gevaarlijke hobby van aliens met witte baarden, dat gewone mensen het nóóit gaan proberen.

Aanbieding #3: Als Einstein nog zou leven, dan zou hij kunnen opmerken dat een YouTube filmpje van Sadhguru live werd uitgezonden vanuit een raket, die zich met 2/3 van de lichtsnelheid voortbewoog... Daarom sprak en bewoog hij langzaam, alsof de tijd vertraagd was. Een rekenmachientje is voldoende om te bevestigen dat dit getalsmatig klopt. Een game programmeur is voldoende om aan te tonen dat dit even krankjorem is als ons idee van absolute "tijd" en "ruimte".

Aanbieding #4: Wat als ons hele leven als een YouTube film zou zijn? Al onze waarnemingen, gedachten en gevoelens... de hele mikmak... allemaal saampjes als één film? Dan zouden zelfs gewone mensen (als ze de klik maken) tijd en ruimte kunnen transformeren, en die kunnen ervaren als high quality Virtual Reality, met "gedachten" als ondertiteling. Onwaarheid mogen we Melden, en YouTube staat klaar met Hulp² en biedt feedback aan onze emoties... Is er één lezer die een passender, realistischer verklaring heeft voor de tijd en ruimte waarin we leven?

Aanbieding #5: Talloze échte Sinterklazen, wetenschappers en heiligen hebben ons al voorgehouden dat deze wereld louter een projectie is, van iets groters, iets diepers. Wie dat innerlijk kan Zien én emotioneel aankan - niet van horen zeggen maar direct - die is al gauw 90% van zijn meest tegenstrijdige ideetjes kwijt... dat ruimt lekker op.

Aanbieding #6: Kun je je voorstellen dat Sinterklaas werkelijk alle cadeautjes bijeen zou slepen, en die blijmoedig uitdeelt terwijl Piet door vóór- c.q. tegendemonstranten wordt uitgejouwd? Terwijl de ME klaarstaat om er op los te slaan? Terwijl het toch de Sint zelf is, die symbool staat voor de blanke onderdrukker? Was het niet Nederland, die zich pas na enorme moordpartijen en internationale verontwaardiging gedwongen zag om slavernij en koloniën op te geven? Hoe kan de kern van een boodschap zo verloren gaan? Omdat we voorstelling prefereren boven wat-is? Zoals we geloven dat 's werelds grootste ego's niet op hun rode knop zullen drukken, terwijl we de temperatuur op deze planeet opofferen aan vliegensvlugge vakantiereisjes (Ach ja, "ich habe es nicht gewusst en een beetje schuldgevoel", dat dan weer wel). Kortom, een knettergekke wereld is er al, ook zonder voorstellingsvermogen. Stoppen met iedere voorstelling, in je eigen mind... dat ruimt lekker op.

Aanbieding #7: Zou het mogelijk zijn dat een of andere God (keuze uit 40.000) werkelijk alle deeltjes in het universum bijeen zou slepen, en daarvan blijmoedig lichamen aan nieuwe zieltjes uitdeelt, terwijl een groot deel van hen misbruikt gaat worden als slaaf, onderdanig aan andermans c.q. eigen gedachten? En dat terwijl die God wordt uitgejouwd (door Jan en 39.998 alleman) om zijn bestaan c.q. niet-bestaan? Terwijl bateljons van ME-entiteiten er op los slaan. Terwijl eigenlijk een nóg hogere, nóg blankere instantie het idee van "conflict" heeft uitgevonden?

Aanbieding #8: Veel makkelijker is het om voor te stellen dat Youtube alles is. Door alleen maar pixeltjes bijeen te slepen, te wachten op likes, en filmpjes in een leuke en/of verwarrende volgorde te verknippen en terug te voeren aan ieder die denkt dat het iets voorstelt. Vanuit één verslavend ideetje ontstond in 2005 een compleet virtueel sub-universum, opgekocht door Google, die zorgdraagt voor belangenverstrengeling. Een constructie als afspiegeling van wat? Bestaat er een instantie die de beelden uploadt die onze ogen dagelijks zien, ondertiteld door de denkbeelden die wij erbij fabriceren? Als het YouTube lukt om een sub-univerversum te creëren, met actieve miljarden volgelingen... zou ons fysieke universum dan ook niet een onderdeel kunnen zijn, van iets nóg groters?

Aanbieding #9: Het schijnt mogelijk te zijn om een verslaving uit te zetten, zelfs YouTube, door alle interesse erin op te zeggen en niet door te klikken naar een volgend filmpje. Desnoods uit verveling of na totale uitputting. Op dezelfde manier schijnt het mogelijk te zijn om verslaving aan Ervaren uit te zetten, door interesse in méér op te zeggen, door niet te vragen naar een volgend moment. Door genoegen te nemen met wat alleen maar Nu is. Zonder ook maar één verwijzing naar verleden of toekomst op te volgen, door Nu in geen enkel beter-Nu te geloven. Door bewust te zijn van bewustzijn, en niet van de inhoud.

Aanbieding #10: De wereld wordt waargenomen door onze zintuigen, omgezet in logische signalen, begrepen via logische regels, en daarna ervaren door bewustzijn. Right? Wat als dit een spiegeling zou zijn? Bewustzijn creëert informatie, die via logische regels wordt ervaren als zijnde een wereld, opgetogen met zin. Nee? Wat als deze bespiegeling zelf ook een spiegeling zou zijn? Wie of wat ziet deze twee verklaringen?

Vragen opruimen

↑ Wat is er mis met de formattering? Brandende vraag? Druk op CTRL+U

Loswrikken

Bijltje

Een boek moet dienen als een bijl voor de bevroren zee in ons.

[Frans Kafka]

Een website moet dienen om je af te leiden van afleiding,

en vlijmscherp inbeuken op alles wat je niet bent.

De meeste mensen blijven hun hele leven gevangen tussen kindelijke verlangens en harde ouderlijke grenzen (termen uit de psychologie). Ook op hogere leeftijd reageren zij als puber, vechtend vóór of tegen feiten (wat-is), meningen, overtrokken wensen of belangen, binnen vermeende rigide beperkingen. Het doel lijkt vooral gelijk-krijgen; persoonlijk, in groepjes of als land. Dat is per definitie "normaal", aangezien de maatschappij die steeds meer symptomen vertoont van narcisime en borderline aandoeningen [Dirk de Wachter].

(Terwijl ik die schrijf klinkt Madonna's liedje "Borderline")

Iedereen die rondloopt met de aandoening "persoonlijkheid" koestert een dam van bevroren emoties en overtuigingen, die voorkomt dat levensenergie zich verdiept richting volwassenheid. Weinigen verkennen de essentie van verlangen en begrenzing, zodanig dat men subtielere lagen aanvoelt, en minder afgescheiden in sync leeft met de omgeving.

Van daaruit wordt het mogelijk om het eigen bestaan te onderzoeken vanuit puur bewustzijn, waarbij blijkt dat ideeën van afgescheidenheid, begrenzing en verlangens kunstmatig zijn. Via de poort van zuiver Zijn, door niets meer of minder te hoeven, niets te 'doen' en niets te willen veranderen, kan Waarheid gerealiseerd worden.

Overgave volgt vanzelf, wanneer je ziet wat er is, in plaats van te geloven.

[Jed McKenna]

Je ego erbij neergooien, uitgeput, als je niet meer gelooft in strijd tegen wat-is.

Ware intelligentie volgt, zodra je niet meer gelooft dat je iets beter weet,

maar alleen déze seconde weet wat er opkomt (meestal niets)

Gewoonten

Waarheid is geen regel, geen geheime spreuk, geen vaststaand feit, geen ideaal, geen heilig voorschrift, etc. etc. Waarheid kun je niet aanwijzen, vinden, overdragen, labelen, vastpinnen, reguleren, afdwingen. Waarheid kun je ontkennen, in alle toonaarden, en dat maakt misschien tijdelijk gelukkig, maar dat is een vorm van onvrijheid, die niet lang kan duren. Waarheid kun je niet behappen of bezitten. Waarheid kun je alleen maar Zijn.

Er bestaan geen goede of slechte gewoonten. Alle gewoonten zijn slecht.

"Gewoon" betekenen gewoon dat je je niet bewust bent van wat hier-nu juist is.

Word gevoeliger - alles wat relevant is kun je weten - geen slaaf van regelementen.

[Sadhguru]

Fikkie stoken 

Ze zeggen dat het mogelijk is om "jezelf in vuur en vlam te zetten". Nou ja, niet letterlijk natuurlijk, alleen maar innerlijk. Bijvoorbeeld als je verliefd wordt op iemand. Nou ja, niet letterlijk natuurlijk, alleen als je gefascineerd bent door het beeld dat je van iemand hebt. Een paar feitjes zijn soms al voldoende, vermengd met een heleboel voorstellingen in je hoofd, met bijbehorende emoties, als een soort kleffe, gelik(e)te trailer. En per ongelijk klopt er soms wel iets van.

Je kunt ook verliefd worden op niet-iemand, het onpersoonlijke fundament van het leven, in de ban raken van wat je deep-down achter elke (levens)vorm vermoedt. Als je door die zeldzame neurose gegrepen wordt kun je nauwelijks uitleggen waarom. Of iets vertellen dat overeenkomt met latere ervaringen. Maar de monomanie is er niet minder om.

Zelfs iemand die beweert deze onpersoonlijke geliefde te hebben gevonden beschrijft het uiteindelijk als dat... eh... Nou ja... als "Dát". Wanneer je het persoonlijke in vuur en vlam zet, en afstand neemt van het beeld van absolute-echtheid ervan, omdat je verliefd bent op het onpersoonlijke, en wanneer het brandbare masker eenmaal tot stof is wedergekeerd, dan blijft Dát over, snap je? Oftewel jeZelf. Ook wel Waarheid genoemd.

Wie geïnteresseerd is in loze steekjes, en niet nog compleet vervuld werd door verliefdheid op personen, die wil misschien ook eens het onpersoonlijke verkennen. Of je daardoor gegrepen zal worden valt niet van tevoren te zeggen, want liefde moet wel van twee kanten komen, zeggen ze. Wat op de geliefde zeker indruk zal maken is om uit alle macht te proberen om van al je persoonlijke verslavingen af te komen (kennis, macht, controle, bezit, aanzien, belang, gedoe). Desnoods vechtend tegen windmolens, waardoor ze je een stukje tegemoet komt en helpt met hints, openbaringen, inzichten, en mee- en tegenwind. Zoals Don Quichot geholpen werd door (de vermomde) Dulcinea.

Dit soort idioterie is helaas bittere noodzaak om überhaupt uit je vel te kunnen springen, uit de benauwde dimensie van het egocentrische, persoonlijke. Alvast een handige tip: absurditeit kan op gang komen door je meest geliefde persoonlijk ideeën te ontkrachten. Niet onderbouwen dus, maar slopen. Niet gelijk-willen-krijgen maar eigen-ongelijk bovenaan je verlanglijstje. Geliefde "zekerheden" zo ruw met elkaar laten botsen dat de vonken eraf springen. Met name geharde overtuigingen kunnen zich ontpoppen als vuurstenen, indien je ze met voldoende kracht tegen elkaar smijt. Die kracht is: boosheid, haat, discriminatie, totale onverdraagzaamheid, gericht tegen... onwaarheid. Daarvoor lijken tenminste 2 x 2 omgangsvormen te bestaan.

Waar je je "eigen" ideeën ooit hebt opgepikt, en of er bewust misleidende "anderen" zijn aan te wijzen, dat is minder van belang dan het pijnlijke feit dat jij er ten vele onrechte jaren lang geloofd hebt, onderdak hebt verleend, zonder te onderzoeken, en zo dus speelbal werd van polarisatie, geharrewar tussen vóór en tegen. Dat wat oorspronkelijk één was heb je virtueel opgesneden in "mijn" en "dijn", door een kant te kiezen die een persoonlijk voordeeltje leek op te leveren.

Hoeveel gewoonten heb je niet gekopiëerd om ergens bij te horen, om straf te ontlopen, ongemak te verdoezelen, of om interne foutsignalen weg te duwen? Door een flink vuur komt het allemaal aan het licht. En door licht komt er zicht op alsmaar meer brandbaar materiaal. Zolang er geen blustechniek wordt toegepast kan dit doorgaan totdat vrijwel al het onware is verdwenen, en niets dan Waarheid overblijft. Alleen Waarheid is onvernietigbaar.

Het is belangrijk om bij één tegenstrijdigheid te beginnen, en daar ter plekke te blijven graven, en te blijven graven... net zolang tot de onmogelijkheid ervan totaal wordt ingezien. Niet op basis van horen-zeggen, maar feitelijk, wat aan den lijve is ervaren, in combinatie met nu.

**Wat "graven" in de praktijk precies inhoudt is vrij persoonlijk, maar het is handig om gebruik te maken van eerder ontwikkelde hulpmiddelen en gaven. Om die eens niet vóór maar tegen eigen vanzelfsprekendheden in te zetten. Onthoudt dat welk wapen er ook wordt toegepast, hoe destructief ook, Waarheid kán niet kapot.

Zomaar een klein voorbeeld van iemand die toevallig een akelig exacte nerd is, dus goed in predicatenlogica, en deze gave inzet tegen een lukrake, onschuldig ogende uitspraak.

Hieruit blijkt dus dat als één gave sterk is ontwikkeld (logica), er complementaire vaardigheden nodig zijn (voelen) om compleet doordrongen te raken van geblokkeerd is, alvorens Waarheid op waarde te kunnen schatten. Welke gave je inzet voor waarheid (tegen ego) doet er niet toe, zolang je maar doorzet, en het niet bij halve pogingen laat. Een nerd kan vreselijk slim lijken, maar vooral goed blijken in gelijk-krijgen, op een klein gebiedje een wizard in het omzeilen van de meest triviale en ongewenste inzichten.

Neem nou bijvoorbeeld "gewoonten" en "bewustzijn", die kunnen niet samen door een deur, maar bijna iedereen vindt van wel. Ben jij pakweg één op de duizend mensen die moeite neemt om dat te onderzoeken én te doorvoelen? Of intelligent denken te zijn, en niet durven zien dat het leven daarmee de vloer aanveegt. Wie wil dat onderzoeken én doorvoelen?

Zelf had ik als onstekingsmechanisme een stuk of 1000 tegenstrijdigheden nodig. Die maanden lang zinnetjes genoteerd op kaartjes. Genoteerde observaties bleken boordevol onderlinge conflicten en illusies. Eerst ging dat vooral over 'fouten' van anderen, van 'de maatschappij'. Daarin bleken zich groepen van gelijkvormige tegenstrijdigheden te vormen, stapels van kaartjes die een steeds duidelijker skyline aftekenden. Van de wankele kaartenhuizen van de "gewone man".

Drie-eenheid