Bedenkelijk

Van Waarheid kun je geen kopie maken

Dat zou betekenen dat er twee zijn

met een soort grens ertussen,

twee die het zelfde zijn?

Of een kopie van Waarheid

 binnen de originele Waarheid?

Dan zou Waarheid groter worden,

en ook de kopie groeien... exploderen

Wat wel kan, is een slechte kopie maken

Bijvoorbeeld een beschrijving-ervan,

en die is maar heel beperkt waar,

dus mét een randje eromheen

Dus ieder één in de minderheid

Zijn is de gloed van Zelf, één zijn met wat nu opkomt

Internet is een slechte kopie van de wereld

Letters, pixeltjes, het lijkt erop, maar niks tastbaars

3.500.000.000.000 pagina's nauwelijks vindbaar,

weggevaagd door commercieel belang

Een 3D computer game is een slechte kopie

van een real-life spel, op leven en dood

Een bubble van namaak, regels

en scoren, ter vermaak

Een droom is een slechte kopie

van ons wakkere, overdaagse leven

Een beperkte 'ik', in een namaakwereld

Vol rare belangen. Wie weet waarom?

Iets minder levend is een schaakwereld

van twee koningen met hun legers,

die beiden zouden overleven,

als de mens niks uitvoerde

Onze Natuurlijke Staat is groter dan
iedere rol of persoonlijkheid.
Flexibeler dan iedere
beschrijving

Eenheidsbewustzijn is groter dan de
aaneenschakeling van mensen in Natuurlijke Staat
Intiemer, afstandsloos, conflictloos,
gratis beschikbaar

Waarheid is groter dan eenheidsbewustzijn
Het ene onderliggende principe
De meest universele
toolbox

Een illusie kan heel mooi zijn. Zoals een zonsopkomst. Althans, voor ons mensen. Andere diertjes hebben daar waarschijnlijk niet zo'n last van. Want mooi heeft alleen betekenis ten opzichte van de ervaring van lelijk. Ook politici en natuurkundigen verpesten het door hun eeuwige "uitleggen” waarom de meest bizarre verschijnselen "waar" zouden zijn, in termen van belangen, pijn- of energievergelijkingen. Immers, echtwaarheid hangt af van het aantal jaknikkers, en mag zeker niet gezien mag worden als tijdelijk lolletje, als spanning spel tussen een oneindig aantal ongerijmdheden. Wetenschap mag geen "subjectief" en politiek geen "on-belang", anders vallen "ander" en "aantal" door de mand.

Maar ja, wat als het hele leven een illusie zou blijken? Een slim bekokstoofd mengsel, een soepje van 4 elementaire deeltjes (pro-, neutr-, elektr- en fotonen), plus een ware toverspreuk: FOR 100 Years EXEC(Laws[‘nature’]).
Daarvoor is uiteraard een hacker nodig die het intypt, en een computer aanzwengelt. In het stenen tijdperk moest dat nog met een schep, en voor de bediening daarvan was een zogeheten “schepper” nodig. Nogal zwaar werk dus, mannenwerk, waarvoor een heer werd ingehuurd, zeggen ze, die nu verheerlijkt toekijkt. Tegenwoordig kunnen ook vrouwen werelden scheppen, met 3D virtal reality spelletjes, hacking, fake news, phishing, me², etc. Zij kijken verlekkerd toe via beeldschermen, camera's, back-doors, etc. Misschien dat scheppende schepsels samen de wereld een graadje mooier maken, door een echte SunRiseApp. In plaats van extra luchtvervuiling.

Maar goed, alle gekheid op een stokje, wat als je zou realiseren dat het "echte" leven een droom is? Als je innerlijk zou Zien hoe het zit, even nogal-wiedes als het "feit" dat je weet dat je bestaat. Even uitzoomen en je ziet het hele bestaan als op een scherm, met langs de rand draaiknoppen voor "contrast", "eigenbelang" en een on/off switch? Te gek voor woorden? Stel dan dat je daarover je muil niet zou kunnen houden, en vervolgens door de “waarheid van de meerderheid” een gekkenhuis ingesmeten zou worden… Zou dat rampzalig zijn?

Een rondtollend gekkenhuis, van waaruit je van de zonsopkomst kunnen genieten? Tijd verdoen met artikeltjes schrijven over rampen en zaligheid? Vanuit een bolvormige mallemolen, waarvan ik de 5-letterige naam niet zal noemen. Een instituut dat zweeft in ingebeelde ruimte, een klont bijeengeschepte deeltjes, met bewoners die al duizenden jaren het spel van oneerlijk-delen spelen.

Als je vrijheid wilt, verwacht dan niets van een volgend moment,

zodat je ook straks vrij bent van ballast uit het verleden

Voorbije tijd waarin je naïever was, minder wist,

en slechts beperkte doelen kon stellen

Waarom nú willen bepalen wat

je niet echt kúnt weten?

Ter bescherming?

      Omdat het leven

kwaad-aardig is?

      Is dat een feit, en wil

je groeien in je beperkingen?

Overlaad jezelf met persoonlijke doelen

Je allerlaatste, realistische taak is om te sterven

Tot die tijd kun je momenten vullen met hoopvol streven

Óf, wil niks van de toekomst, en ontvang onmiddellijk wat je wilt

Met Waarheid-als-principe valt absoluut niet te onderhandelen

Ten opzichte van eenheidsbewustzijn  ben je ongeveer niks

Flow kun je opzoeken, blokkeren, of een beetje omleiden

Als persoon sta je op de zwakste plek,  in het midden

Rollen en regels kun je maken, breken of manipuleren

Spullen geef je een rottrap,  of verandert hun betekenis

Met wat-nu-is kun je niks. Zodra het nú is, ben je te laat

Jnana: kennis en wijsheid   Bhakti: liefde en toewijding   Karma: belangeloze actie   Raja: beheersing, meditatie

Wil je gebruik maken van wat je geleerd hebt in het verleden?

Incasseren van eer, schouderklopjes, tegen betaling?

Is het echt zo, dat die waardering aankomt

bij wie jij werkelijk ten diepste bent?

Of is het een vergoeding voor

een rol die je nu speelt?

 Hoezo die omweg?

Omdat het leven

  best oneerlijk is?

 Als je precies doet

 wat je makkelijk afgaat,

wat bij je past, je in flow houdt,

is het echt zeker dat het dan misloopt?

Het einde van je leven loopt gegarandeerd mis

Hoeveel momenten daarvóór, die natuurlijker konden?