Biografie

 

Vogels vogelen uit,

 

hoe het mogelijk wordt om

 

om zo vrij te zijn als ieder 1 al is


.

 

Wie ben ik?

 

Wat een vreselijk normale gewoonte om iets biografisch over jezelf op te kunnen schrijven. Maar vanuit welk perspectief? Zonodig kan ik wel twintig verschillende versies uit mijn mouw schudden, gefilterd en geordend naar een gewenst effect. Maar zonder zo'n rol komen er geen woorden bovendrijven. Voor de goede orde dan toch maar één gesprekje over iemand-zijn genoteerd, met een kritisch innerlijke stemmetje:

 

 

Ik ben iemand met een enorme leergierigheid

Really, een “iemand”? En what about afleergierigheid?

Gestudeerd op het gebied van techniek, wetenschap en psychologie.

Veel gereisd, in het buitenland gewoond, twee kindertjes gemaakt.

Een zelfbeeld? Suggereer je dat je in zoiets gelooft?

Onderzoeker geweest, uitvindinkjes, bedrijfje opgericht

Beterweter imago? Nogal gefaald, hè?

Gewerkt bij een hulplijn, mantelzorg, persoonlijke begeleiding

Weldoener imago? Bleek dat niet vrij zinloos?

Psychiatrisch patiënt geweest, zware crises, vele soorten therapie

Daar is'ie weer, het zieligheidsimago?

Creatiefs... eh... piano spelen, schrijven, vertalen

Veelal op een tamelijk dood spoor?

Ervaringsdeskundige, filosofie, advaita

En ooit iets werkelijk afgerond?

Gewerkt met robots die blind geloofden in computeropdrachten,

en met mensen die blind geloofden in gevoelens en gedachten

Hè hè, dat is niet aardig gezegd

Het doel van waarheid is niet "aardig lijken", maar waarheid.

Waarheid staat niet los van liefde.

Hallóó… gaan we weer preken?

Ik geloof niet meer zo in persoonlijk afwegen, willen, toekomst, verleden, ...

Nou nou, allemaal wat-nietjes

Ik doe ongeveer niks! Superlui, ik wacht vooral…

tot er iets gebeurt in mijn hoofd, lichaam, omgeving, whatever.

Ook dat is niet helemáál waar, hè?

 

 

 

Vaardig heden

 

Soms reken ik sommetjes uit of doe sudokutjes, gewoon om mijn aanwezigheid in dit leven te recht-vaardigen. Anders blijft de mind zoeken naar belachelijke, zinloze werkjes.

Soms schakelt mijn mind compleet uit, inclusief het idee van aanwezigheid, recht en vaardigheid. Dan mag ik er wezen, gewoon omdat het door niets wordt tegengesproken.

Soms spreekt het Niets tegen, dat er iets aan is om te wezen. Juist dan kan er zin en inzicht opkomen dat zich vertaalt in een zinnetje voor deze website. Wat eigenlijk onzin is.

Soms is het systeem moe van het nietsdoen, maar vier uur slaap per etmaal is voldoende. Waardoor er 20 uur overblijft om te voorkomen om iets te doen, of te bedenken waarom.

Soms ben ik wat lastig in de omgang, als een andere mind het niet kan laten om iets te doen of zeggen, terwijl de onbeperkte mogelijkheden van niets zijn/doen worden vergeten.

 

 

 

Onzinbanen

 

Werken is goed, noodzakelijk, en nuttig, aldus de huidige tijdsgeest. Nou, in 30 jaar tijd heb ik nauwelijks één zinvolle baan kunnen vinden. Lange tijd vond ik dat allesbehalve geestig. Hierbij een aantal - beetje afgekorte en ingekleurde - ervaringen die niet in een C.V. thuishoren:

Een afstudeerproject bijna door de neus geboord, omdat ik het nutteloos vond om mijn diploma-papiertje op te halen, tijdens een poppenkastritueel van hielenlikkers.
Als wetenschappelijk medewerker op een universiteit, een half jaar moeten wachten tot mijn baas tijd had voor een gesprek om mijn takenpakket te bespreken. Daarna werd ik niet van nieuwe doelstellingen op de hoogte gehouden.
Mij werd verteld dat mijn academische carrièrekansen het moeilijk zouden krijgen als ik weigerde om in artikelen de namen van directeuren en managers te vermelden als zijnde mede-onderzoekers; mensen die ik niet kende of wiens wetenschappelijke bijdrage irrelevant bleek. Dus onmiddellijk mijn baan opgezegd.
Een technisch bedrijf waar ik werkte wilde de Japanse markt gaan veroveren. Pogingen mislukten keer op keer. Dus werden tientallen Japanners ingehuurd. Maar onderlinge samenwerking bleek lastig, omdat de ware boodschap was dat Japan allesbehalve staat te wachten op nóg meer versies van dezelfde gadgets.
Als ervaringsdeskundige stage gelopen bij ggz- en verslavingsklinieken. Veel contact met de bewoners, want mijn verslaving aan ‘denken’ en ‘problemen’ leek verdacht veel op de hunne. Gevolg was dat het vaste personeel mij nauwelijks te woord stond en weerden van besprekingen.
Bij andere zorginstellingen werd mij verteld dat ik eigenlijk 2-3 uur per dag moest documenteren, in plaats van met ‘klanten’ over ‘gevoelige zaken’ te praten. Ik moest meer ‘zakelijk’ moest overkomen, etc. (Hoe dan? Het duurde vele jaren voordat een bureaucratische functiebeschrijving van ervaringsdeskundigheid werd goedgekeurd.)
Een Amerikaans onderzoeksinstituut wilde mijn deeltjes-analyse-algoritme uittesten, om hun product te verbeteren: simulatie van atoombomexplosies. Daarna onmiddellijk mijn interesse in natuurkundig onderzoek opgezegd.
Zelf een technisch bedrijf opgezet, door middel van een uitvinding, en te doen alsof er allang een bedrijf was, met 10 medewerkers, documentatie en papierwerk, kantoorlocatie, patenten, subsidie, dure pakken en presentaties over een product dat “zeker goed zou gaan verkopen omdat Internet vast niet veel sneller zou worden dan 10 Kbit/seconde”. Door de werkelijkheid ingehaald, eigen inschattingsfouten niet op tijd willen inzien. Zinloos en/of leerzaam?
Een bedrijf waar ik werkte beloofde om 50% meer producten te gaan ontwerpen; in feite verknipte of slechtere versies van bestaande producten. Ruim 5000 nieuwe werknemers, de beurskoers schoot omhoog, vele directeuren miljoenair. Er verscheen een concurrent, de organisatie raakte in een kramp, en ruim 50.000 arbeidsplaatsen werden overbodig.
Ik werkte aan websites voor winkels. Technisch interessant, terwijl ik eigenlijk de producten en/of bedoeling, en überhaupt alle reclame schadelijke vind, verspilling van aandacht.
Een grote, noodlijdende vereniging van vrijwilligers, waarvan alleen managers betaald werden, bood ik aan om gratis een half jaar full-time te komen werken, om een lesprogramma voor bijscholing op te zetten. De betreffende manager zei “nog nooit zo boos” te zijn geweest.
Aan een lopende band gewerkt, in een keuken, een magazijn, als houthakker, manager, monteur… maar niet lang, omdat er andere gegadigden het werk leuker vonden dan ik. Zoals ik het nooit leuk vind om te winnen met sporten.
Uitvindingen die “nodig” zouden zijn, maar niks hebben opgeleverd omdat er uiteindelijk geen mankracht beschikbaar was om ze te implementeren.
Een automatiseringsproject, waarbij gebruikers steeds nieuwe redenen verzonnen om het systeem nooit te hoeven leren gebruiken en uittesten, uit angst voor verandering en controleverlies.
Samengevat: Óf ik heb het een beetje slecht getroffen wat betreft werkervaring, óf er is iets goed mis met mij, óf met de maatschappij, óf met concepten als "zin" en "zinvol", óf met alle concepten. Óf ik heb het goed getroffen, om de relativiteit van het leven te kunnen doorzien, met dank aan de maatschappij die zich in al haar tegenstrijdigheid durfde te tonen, en concepten die de daarvoor nodige pijnlijke bewustzijnsvernauwing aanleverden.

 

 

 

Onzingeving

 

Zo’n 40% van werkende Nederlanders vindt zijn eigen werk behoorlijk onzinnig,
niet van nut voor de maatschappij, of zelfs schadelijk, maar durft dat nauwelijks toe te geven.
Velen van hen raken in de problemen door psychologische druk en de slangenkuil van de werkplek.

[Boek “Bullshit Jobs”, David Graeber]

Als je overbodige (versies van) produkten, reclame en toeleveranciers meetelt, kom je uit op zo'n 60%,

als er geen misbruik en wantrouwen zou zijn, op misschien wel 70% verborgen werkloosheid.
Sommigen hebben een persoonlijkheid die voor wel 80% geschikt is voor nietsdoen.

Een deel van mijn mind is nog net zo’n wespennest als de gemiddelde werkplek. Gedachten en gevoelens verwikkeld in honderden illusoire spelletjes, geconditioneerde aannames die elkaar afzeiken, als afspiegeling van de maatschappij. Verschil met vroeger is dat ik dat nu Zie, vanuit voortdurende alertheid, zelfs tijdens mijn dromen.
In het algemeen: Elk niveau van de maatschappij, de mind, en de schepping lijkt van binnenuit zinnig, vaak volgens meerdere maatstaven. Maar van buitenaf gezien is er geen "zin", is het onecht, tegenstrijdig of onwaar. Van binnen lijken het "echte regels", van buiten "spelregels", uiteraard best aardig als tijdverdrijf.
Op het diepste level: in de ogen van Waarheid lijkt zelfs "Zijn" lijkt een onbenullig spel, een dolgedraaide voorstelling van tijd+ruimte+vulmiddel. Gelukkig maar, dat Waarheid alles accepteert wat-Is, en verklapt het niet dat Geluk niet meer is dan een verneukeratief lokkertje, een soort smeermiddel, zoals monopolygeld.
Leven IS zinloos, in de betekenis van "vrij van zinnen" of "vrijzinnig". Je bent vrij om oogkleppen op te zetten, aannames te ver-zinnen, of spontane zin af te wachten. Op dit kleine planeetje, één van de pakweg 10.000.000.000.000.000.000, waarom mag ik geen groot belang mogen hechten aan bv. knikkeren? Of knikkeren met deeltjes? Of aan knikkebollen? Of aan mensen met een oneven centimeters aan lichaamslengte?
Onbewustzijn is nuttig. Elk nut, elke maatstaf, elke zogenaamde echtheid, elk geloof- en waardigheid valt door de mand zodra je er met volledige aandacht naar kijkt, dus ook van buitenaf, en doorziet hoe 'nut' geconstrueerd is. Dus, wil je je doelen goed kunnen verantwoorden, zorg dan dat je niet al te bewust wordt.
Verwarring is nuttig. Want deep down voelden we deze natuurwet allang aan, toch? Daarom houden we van chaos, maken we problemen én probeert ons denken die weer op te lossen en te verantwoorden, op basis van dubbele boekhouding. Fragmentatie van de mind, hét wondermiddel voor wie zin heeft in meer-van-hetzelfde. Wie daar het nut niet meer van inziet zou wakker kunnen worden en zich bezighouden met meer-van-het-Zelf, die uitmondt in de zee-van-het-Zelf, waaronder de peilloze diepten van het Zelf. Of weet dat je niks weet, maar dat is het zelfde.
De ultieme onzinjob is misschien wel het leven zelf, waarbij we ongevraagd een grote portie "zin om te Zijn" geïnjecteerd kregen, en de onbedaarlijke wil om het zo lang mogelijk uit te zitten. Maar zomogelijk nóg onzinniger lijkt de neiging van sommigen om de mind te willen ontdoen van tegenstrijdigheid, in ernstige gevallen: walging van onwaarheid. Er zijn mensen die onbedaarlijk lijden onder deze aandoening, uit angst door de maatschappij uitgekotst te wroden, en vrezend voor schikbarende inzichten die tonen wat er buiten het Zijn voorhanden is. In feite hebben zij niet zozeer last van voortwoekerende helderheid - die ook gevoelens van euforie kan opleveren - maar van hun gevecht daartegen. Indien de aandoening ongeneselijk is, is het vrij onzinnig om dat gevecht tot het einde van het leven vol te houden, om maar niet te hoeven weten wat Weten is, en zelfs daar vrij van te kunnen worden.

 

 

 

Opleiding psychologie

 

Zo’n 5000 uur lang heb ik een bizar spoor getrokken door geestelijk gezondheidszorgland. Zowel in de gedaante van patiënt als van hulpverlener. Geen standard opleiding, maar geleid door het leven. Daarom hierbij enige uitleg:

 

Als hardleers patiënt heb ik veel verschillende therapieën ondergaan, 13 jaar lang, van psychoanalyse tot gedragstherapie, hardlopen tot klankschalen, praten tot stilte, creatieve tot muziektherapie, van opstellen schrijven tot familieopstellingen, van deeltijd tot open en gesloten instellingen, van individuele tot groepstherapie, van benauwde hokjes tot uitgestrekte vlakten, van Nederland tot aan de poolcirkel, van gratis tot graaiende psychiaters, van meeloper tot luis in de pels, van heldere planning tot Kafkaeske toestanden.

 

Huiswerkopdrachten: Veel zelf in actie geweest. Van “zeg vandaag eens iets aardigs tegen jezelf” tot “leef exact volgens een planning” tot “tientallen als-dit-dan-dat-regels volgen” tot “loop tot je erbij neervalt” tot “doe maar niks” tot “De GGZ kan je niet helpen, ga alsjeblieft weg” tot “ga dan maar een half jaar rondreizen om te kijken waar je thuishoort”.

 

Zelfstudie. Tientallen boeken doorgeploegd, over psychologische theoriën, wetenschappelijk onderzoek, zelfhulp, spiritualiteit en meditatie.

 

Ervaringsdeskundige. Een half jaar in de schoolbanken gezeten om methoden te leren voor begeleiding, presentatie, samenwerking, klantgerichtheid, medicatie en rapportage.

 

Vele diagnoses opgelopen: van burn-out en depressie tot algemene angststoornis en autisme, hypergevoeligheid tot hyperintelligent, suïcidaal en arbeidsongeschikt tot tweede generatie oorlogstrauma, grootheidswaan tot persoonlijkheidsstoornis, psychotisch tot parentificatie, plus nog een onbekende slaapstoornis. De laatste ronde van diagnoses duurde maanden en leverde niets concreets op. Met andere woorden: gebrek aan persoonlijkheid, een ongrijpbare aandoening buiten alle bekende hokjes. Kortom “definitief uitbehandeld”.

 

Vele soorten medicatie, zoals antidepressiva, antipsychotica, angstremmers, rustgevende pammetjes, antroposofische -, homeopatische - en slaapmiddelen, kruiden, bidden, placebo’s en injecties. Ervaring met wennings- en ontwenningsverschijnselen, en afkicken van langdurige hoge doses.

 

Werkervaring als begeleider, trainer en ervaringsdeskundige. Face-2-face en bij een online hulpdienst. Maar overal tegen regels en beperking van vrijheid-van-inzichtsuiting opgelopen.

 

Een spoor van mislukking dus, en een gigaverspilling van zorgkosten? Of het peperdure traject van doorzien en afwijzen van wat-niet-klopt, schijn zien als schijn, totdat er Niets overblijft wat binnen een norm past?

 

Eindexamenscriptie:

Psychologie als beperkte en beperkende wetenschap,

niet meer dan een nietig stukje bewustzijn,

met een air van alwetendheid.

 

 

Robert Koekoek
officiële
Niet-deskundige
Als je vermoed dat je
klaar bent met psychologie,
kom dan (on)gerust langs
om te zien what’s next.

 Diploma

 

 

 

Blessings

 

Niet makkelijk om naar eer en geweten iets op te schrijven dat ik zeker weet, of wat ik kan. Eenvoudiger is het om even te noemen waar ik niet goed in ben, wat ik heb opgegeven, wat fout liep, waarvan ik ben weggelopen, etc. Achteraf gezien vaak omdat een droomconstructie uiteenviel. Het verwachte geluk, als gevolg van een aangeleerd kunstje, inzicht of een prachtig onderbouwde motivatie... bleek niet zuiver. En tóch... juist door los te laten (of de illusie liet mij los) ontstond steeds weer ruimte en openheid. Een schandalig lange lijst van mislukkingen en ik-weet-het-niet-meer (oftewel het concept neti neti, dan lijkt het tenminste nog iets):

 

Leeftijd Kunstje / motivatie / inzicht Opgeven / falen / weglopen
0 Ingekrompen tot een lichaam Het oorsponkelijke opgeven
3 Iemand ‘worden’ door beperking Dit leven maar overslaan?
4 Gevoelig voor omgeving, sfeer Kaal/naargeestig: gevoel negeren.
5 Dwang van kinderopvang Angstig, alles snel vergeten
6 Hoe illusie gemaakt kan worden Dubbel liegen, zodat ik geen straf krijg
6 ½ Leren zeilen, heel enthousiast Kan maar zelden, beeld overdrijven
7 De essentie van rekenen doorgronden Ik snap het, ik wil van school
7 ½ Braaf t.o.v. ouders Naargeestige verhalen aanhoren
8 Braaf beperkt door school Mentaal afschakelen, te saai
8 ½ Goed in judo Zinloosheid van ‘strijden’
9 Hoe ‘rationele’ ouder werkt Spontaniteit opgeven
9 ½ Hoe aanzien werkt Geld weggeven, blijkt onecht
10 Zeer aangepast aan ‘regels’ Depressie, niks meer willen
10 ½ Scheiding van ouders Plotseling verhuisd
11 Leren hoe te roddelen Respect voor vader losgelaten
12 Zesjescultuur op school Weer mijn best gaan doen
13 Toelaten van intelligentie, best doen Voel me ‘anders’, er niet bij horen
14 Computers bouwen Kinderspel losgelaten
15 Volwassenen analyseren Eigen ontwikkeling stopgezet
15 ½ Kern van competitie doorzien Meer-van-hetzelfde: niks aan
16 Pubergedoe analyseren Zelf niet meedoen, nerd
16 ½ Redelijk goed in piano spelen Zinloosheid van optreden
17 Populair technische publicaties Gestopt met schrijven
18 Heel goed in elektrotechniek Freak, schuchter
19 Hoe stundentenfun werkt Niet meer uitgaan / drinken
20 Hoe ‘emotionele’ ouder werkt Rationeel, eigen gevoel blokkeren
21 Heel hard studeren Pubergedoe verachten
22 Hoe exacte, logische doelen werken Weglopen van examens
23 Hoe visuele herkenning, computer Niet willen uitleggen
24 Beste onderzoeker in Europa Weglopen van podium
25 Robots leren zien door te spelen Weglopen van scriptie
25 ½ Maandenlang reizen/rondzwerven Plotseling genoeg
26 Universiteitsdiploma Papiertje niet komen ophalen
27 Beperkte wereld van het logische Gelijk al een jaar werkloos
28 Zien hoe wetenschap werkt Baan opgezegd, land opgezegd
29 Hoe het leger werkt Geheelweigeraar
30 Hoe atoombom-onderzoek werkt Interesse in werk weg
31 Eerste kind geboren Jaar thuis, nut van werk foetsie
31 ½ Zien hoe leeg en flexibel een baby is Hoe veel moet voorgeprogrammeerd
32 Uitvinding uitgewerkt Alles-zelf-doen losgelaten
32 ½ Uitgebreid businessplan Openheid laten vallen
33 Eigen bedrijf opgestart 100% eerlijkheid gedropt
33 ½ Té veel mensen aangenomen Tegenvallers niet inzien
34 Grootse plannen uitgewerkt Vrije ontwikkeling opgegeven
34 ½ Veel werk en zakenreizen Doel onzuiver, uit eigenbelang
35 Wil van investeerders gediend 100% goed gedrag opgegeven
35 ½ Rechtszaak tegen managers Geen gelijk gekregen
36 Uiterste voor het bedrijf Failliet. Emigreren
36 ½ Nieuw werk, alles aanpakken Motivatie zeer onvoorspelbaar
37 Innerlijk iets goed fout Opdracht van baas negeren
37 ½ Mooi als anderen herhaling leuk vinden Dan hoef ik het niet, mag ik weg
38 Groot huis, luxe, comfort Zeilboot omgeslagen, overleefd
38 ½ Altijd iets nieuws willen leren Gevoel van verveling en beperking
39 Succesvol, hoog loon/opties Werk tegenstrijdig/zinloos, opgezegd
39 ½ Onderzoek spirituele kant vh leven Basisveiligheid logica laat los
40 Thuis gewerkt aan chip ontwerp Leuk, maar blijkt onverkoopbaar
41 ½ Zoeken naar meer diepgang, vrienden Scheiding, mentaal wrak
41 Reizen, culturen, emigreren Motivatie weg / angst / vastklampen
41 ½ Nieuwe sociale omgeving opbouwen Té kunstmatig, voel me niet thuis
42 Alle hoop gericht op hulpverleners Werkt niet, uitdagen / omkopen
42 ½ Lopende-band werk/activiteiten Hopeloos verveeld, niet spontaan
43 Geen verplichting van betaald werk Totaal afgekeurd, pensioen, uitkering
43 ½ Dure hulpverleners bezocht Compleet zinloze tijdverspilling
44 Scheve, ondersteunende relatie Weggevlucht, kinderen ‘achtergelaten’
44 ½ In caravan gaan wonen Oude voedingsbodem verdwenen
45 Onvolwassen beterweter Mezelf laten behandelen
45 ½ Kennis van psychologie Hopeloos afstandelijk, theoretisch
46 Gevecht tegen therapie Onvoorspelbaarheid omarmen
46 ½ Nadenken over ruimte en tijd ‘Zien’ en ‘tijd’ lijken soms onecht
47 Veel thuis-opdrachten Ik ben sociaal niks waard
47 ½ Vrijwilligerswerk Niet lang echt gemotiveerd
48 Bij veel groepen gegaan Niks bleek echt te matchen
48 ½ Praatjes, lezingen Niet mainstream, weinig interesse
49 Ervaring als hulpverlener Gestopt / frustratie met regels
49 ½ IT, admin, websites Dom data schakelen, reclame, gestopt
50 Ervaringsdeskundige Opleiding gestopt, té gereguleerd, uitgeput
50 ½ Programmeren website Motivatie weg, saai
51 Schoolse meditatiegroep Te beperkt, langzaam, gestopt
51 ¼ Het onlogische toelaten Wetenschap losgelaten; rare ervaringen
51 ½ Ondersteunen van vrienden Niet op kunnen vertrouwen/leunen
51 ¾ Ontdekking breedbegaafdheid Hoop op normaal werk weg
52 Overzicht van techniek Burn-out, aversie, weg ermee
52 ¼ Overzicht van het-denken Veel meditatie, niet-denken
52 ½ Mooie van muziek, kunst Gestopt met spelen/luisteren/kijken
52 ¾ Dwang van tijd doorzien Echtheid van toekomst valt weg
53 Angst onderzoeken, doorleven Stoppen met weglopen en ontwijken
53 ¼ Oordelen valt door de mand Mooi/lelijk als “signaaltje”, pffff
53 ½ Feel-good groepen / sektes Niet volgehouden, weggelopen
53 ¾ Fysiek vervoer, auto, vliegen Zin valt weg, minimaal, hoofdpijn
54 Ik ben bewustzijn Echtheid van het fysieke vermindert
54 ¼ Persoonlijke keuze/wil doorzien Doe maar met me. Geen wensen
54 ½ Cultuur, bijeenkomsten Steeds minder interesse
54 ¾ De hele psychologie Weglopen van alle therapie 3x
55 Denken/geheugen Interesse in de mind valt weg, stilte
55 ¼ Website, blog gestart Angst voor kritiek loslaten
55 ½ Met anderen moeten meeleven Nee, soms liever helderheid
55 ¾ Raadgevende boeken Genoeg! Wel leuk als herkenning
56 Eenheidsbewustzijn, inzicht Mind valt uit, gehechtheid uitzetten
56 ¼ Bhakti / zelfrealisatie Oud kompas weg, onbekendheid=ok
56 ½ Openlijk mezelf Zijn in contacten Laten gaan wat weg wil, niemand claimen
56 ¾ <work in progress> <beeld van de toekomst opgeven>
--------------+ ------------------------------------------------------ + ------------------------------------------------------ +
Blessings: 101 Ieder kunstje/eigenschap onderzoeken Vrijgekomen ruimte biedt altijd iets nieuws

 

Kortom, ik durf nu nog te beweren dat ik besta, maar niets anders kan me gestolen worden.

 

 

 

Samenvatting

 

0: Leef raak, als lichaam en geest het volhouden

1: Onderzoek half, raak (goedgelovig) verward

2: Laat je door het leven eens echt raken

3: Onderzoek alles, behoud het goede

4: Laat dan alles los wat niet klopt

5: Laat al het niet-kloppen los

6: Wat niet klopt is tijdelijk

7: Niets klopt helemaal 

8:  Onderzoek Niets

9: Ga terug naar 0

 

 

BIJSLUITER: Bezoek van deze site kan ongewenste bijwerkingen hebben. Geliefde aannames kunnen losrammelen, waardoor het psychologische immuunsysteem wordt aangetast en onverbloemde Realiteit kan binnendringen. Angst, onrust en verwarring zijn tijdelijke ontwenningsverschijnselen van de aandoening "persoonlijkheid", waarna onherstelbaar verlies kan optreden van geloof in zorgen, egoïsme en afgescheidenheid. Neem in geval van heftige bijwerking contact op.