
Op deze website valt niets te krijgen
Er valt wel alles te verliezen
Wat overblijft is Niets
Dat wat jij bent
.Niet iets
Juiste plek?
Nou, die plant is leuk. Kijk, 2 voor 5 euro, maar de
pot past niet in onze zak, hè? Moeten we nog eens terugkomen. Wat een lekker weertje. En zo’n prach-
tige heide. Leuk he? En zo lekker dichtbij.
Naar dit park gegaan, omdat 'ik' dat niet wilde
Ik zit te kijken naar wat leukheid is. En daarnet
naar niet-thuisvoelen, want ik kwam weer langs
zo’n plek die ik ken van vroeger, wat unheimisch,
een beetje triest, leeg… of hoe heet dat nou?
Hun hond kan niet meer zelf de trap af, dan valt'ie.
Ze moeten hem dragen. Dat komt vast niet meer goed.
Ik weet het niet. Dat beest lijkt gewoon niet te, te, te… wortelen. Haha, nee, ontworteld is een beter woord.
Ja, bedankt, dat klinkt al beter. Er komt een in-
zicht over wat de andere kant van de medaille is:
loslaten. Zodat er plek komt voor iets nieuws. Ik
voel me op deze planeet vaak prima ontworteld.
Goh, wat zitten we hier toch fijn. En zo’n rust. En
dat winkeltje, daar is níémand, hoe kán dat nou? Zou
je zo maar van alles uit kunnen meenemen. Wat heerlijk hè! In de zon, als God in Frankrijk.
Alles valt op z'n plek, als toeval mij draagt
Extreemmisme
Welles en nietes zijn gecreëerde extremen
Een gedachte die wel of niet opkomt: extreem
Denken dat iets zal gebeuren, of niet: extreem
Denken iets te weten, of juist niet: ook extreem
Denken is een extremistisch defensiesysteem
Daaronder zit zachtheid, vervloeiende eenheid
Wie kan de opkomst van extremisme zien?
Voor wie?
Voor zintuigen verschijnt een behoorlijk imperfecte wereld
Achter zintuigen is daarvoor een perfecte verklaring te vinden
Buiten zintuigen is eenheid, waar voorkeur voor voor uit voortkomt
Ooit kan die omslaan in achterdocht: wie kijkt door deze ogen?
Zo kan eenheid, in een blinde neurose, zichzelf ontdekken
Niet zo veel
Zal ik iets
vertellen over meZelf?
Ik heb niet zo veel met oordelen
Ik heb niet zo veel met iets vinden-van deze site
Ik heb iets met dát waar woorden en vormen naar verwijzen,
niet met oordelen over het-verwijzen: mooi, ontroerend, irritant
Ik heb niet zo veel met méér woorden die leiden naar opnieuw,
in plaats van innerlijk zien, zich realiseren wat echt is.
Naar een kick, een verwachting, een herhaling,
in plaats van dat wat eeuwig nieuw is.
Ik heb niet zo veel zonder
jouZelf
Je vroeg om reacties, "geef maar aan, wat je raakt". En nu schrijf je dat je daar niet zo veel mee hebt? Als ik zeg dat ik ontroerd ben, dan ga je daar schouder-ophalend aan voorbij? Terwijl ontroering een herkennen is, een zich openen. Je vraagt feedback en regisseert tegelijk hoe dat er uit moet zien?
Een positieve reactie kan leiden tot meer helderheid, duidelijker woorden, maar negatieve kritiek net zo goed. Voor mij is authenticiteit is wat telt, niet de richting of de toon.
Als persoon kan ik beroerd of ontroerd zijn; of eenheid speelt zijn kiekeboe spelletje; of het geheel haalt zijn schouders op. Of een mix, die varieert van moment tot moment.
2: Als je jezelf ziet als persoon, op dat moment zie je de wereld als personen en objecten
1: Als je jezelf ziet als eenheid, op dat moment zie je alles als één spel van bewustzijn
0: Als zien puur is, is er op dat moment geen waarnemer, geen dit-ziet-dat-als-iets
Veilige vragen, die hengelen naar méér, luchtig als een ballon: kennis blaast zich op
Gevaarlijke vragen, die kunnen resulteren in destructie: kennis blaast zich op
en tenslotte, zodra er geen afstand tussen vragen en antwoorden is:
Een waarnemer, subject, mét eigenschappen, geheugen, doel, geur
Zuivere waarnemendheid, zonder eigenschappen, zonder méér
Men kan compleet zichZelf zijn, zonder méér, óf
zich bezighouden met een beeld van zichZelf
Communiceren via geschrift gepraat gebaar gevoel of wat dan ook
is even imaginair als wortels trekken uit vierkanten met negatieve oppervlakte
Het Zelf converseert met het Zelf, dus zonder omweg zou 't loeisaai zijn
Veel spannender via half-onbewuste gedaanten en gebrekkige media,
waar je op kunt rekenen, zoals wiskundigen op ℂomplexe getallen
Mijn paplepel en rozegeur zijn geen-twee: gemaakt van dezelfde soorten deeltjes
Een proever en een snuffelaar zijn geen-twee: een ietsje verschillende instelling
Een kenner en het gekende zijn geen-twee: ze verlenen elkaar bestaansrecht
Het ongetemde denken blijft opdelen en afzonderen, vooral zich en Zelf
Herkennen van zich als Zelf, hoe vergezocht ook
staat beter bekend onder de naam Liefde
Een soort kompas, een lokkertje,
in steeds weer nieuwe
gedaanten
Rotsvast?
Da’s nou ook toevallig. Kom ik hier aangereden, op de fiets. Ik kijk... en... en...
Mijn huis staat er nog!!! Hoe kán dat???
Als je effe bedenkt hoe je een universum in mekaar sleutelt, dan is het toch een absoluut wonder dat er dingen op hun plek blijven! Dat er verwachting- en uitkomen, dat gewoonten wortel kunnen schieten! Hoe lijken ze dat voor mekaar te krijgen? Hoe weet ik zelfs dat mijn geheugen niet meer is dan een signaaltje van “dat dacht ik eerder ook al”, een biochemisch dejà-vu gevoel?
In de wolken
Wat als je niets meer dan een wolk zou zijn 👀
waarin, op één plek oogjes en handjes vol tijdelijke, 👆 👇
verschijnen, met een miljard maal plaatselijke
herhaald verhaal, dat jij alléén een wolk waar patronen
maar op die plek bent, los bewustzijn en
van de complete wolk? intelligentie waar keuze en
waar alléén jij, samengaan zien één
Wat als je ‘niets meer’ zou zijn, puur zien, zijn
de omvattende ruimte, waar is.
de enige ziener?
Tough choice
A | C | D | E | |
1 | Hecht je belang aan... | doen | c.q. | denken |
2 | ... dan kun je niet je zelf | kennen | c.q. | inzien |
3 | ||||
4 | Hecht je belang aan... | kennen | c.q. | inzien |
5 | ... dan kun je niet het Zelf | zijn | c.q. | realiseren |
6 | ||||
7 | Ervaar je de wereld als... | echt | c.q. | onwaar |
8 | ... dan zie je het Zelf als | onecht | c.q. | waar |
Gewild worden
Een atoom wordt door een object gewild
Geen gezicht
Een marionet wordt door een mens gewild
Overgave, geen zicht
Rolgedrag wordt door een persoon gewild
Angstige wil, amper inzicht
Impulsaankoop wordt door reclame gewild
Manipulative wil, sluw inzicht
Een persoon wordt door bewustzijn gewild
Eenvoudige wil, vol inzicht
Bewustzijn ontstaat uit waarnemendheid
Spontaan, alleen zicht
Gestuurd worden
Quantum-fluctuaties sturen een atoom
Waar deeltjes verschijnen?
Atomen vormen samen een object
Wat bepaalt een vorm?
Objecten vormen een lichaam
Wat doet bewegen?
Een persoon zegt: ik wil
Wat maakt belang?
Bewustzijn ziet leven
Wat creëert bestaan?
Waarnemendheid
Facetten van zichZelf?
Gemaakt worden
Tijdloos, plaatsloos
Waarnemendheid
levenskracht
Tijdelijk, ruimtelijk
Bewustzijn
willen kennen
Hier en nu, bewegen
Persoon
vanuit belang
Verstandelijk beperken
Rol
vanuit angst
Zo vaak / overal mogelijk
Regel
met dwang
Imitatie tijdloos, plaatsloos
Perfectie
natuurwet
Bware
Kleuren, vormen, woordgrappen, verbanden, toevalligheden en ander gespuis maken deze site niet tot waarheid, hooguit een verwijzing naar Waarheid, die tijdelijk actief is. Voor ware actievelingen en volledig-niets-doeners kan het lezen leiden tot verruiming, ontvankelijkheid, leegte. Of tot het (onbewust) opbouwen van nieuwe blokkades, muurtjes van rationeel...
... waarom |
⎛ ⎜ ⎜ ⎜ ⎝ |
ik nu nog vast tóch bijna zeker |
⎞ ⎟ ⎟ ⎟ ⎠ |
niet ... |
...dus lees niet te veel, gehaast.
Word geen container van bloatware, met als doel om hét te snappen en je (als persoon) vol te proppen met kennis. Juist vanuit stilte - door de mind te passeren en
eens niet aan te knopen bij opgeslagen kennis van horen-zeggen - kan er vanuit leegte een dieper 'verstaan' op de proppen komen, helemaal vanZelf.
Door géén harde, veilige, begrenzende conclusies te trekken, geen gebied af te bakenen als barriëre waar je in de toekomst weer last van kunt krijgen. Maar door het-weten open te laten. Dan kan
zich later aandienen wat op dát moment van toepassing is, spontaan.
Met een
Zodra interesse voor elk object en actie uitstaat: ben Jij het-weten
Wanneer interesse voor het-weten uitstaat: ben alleen JIJ
Mits tijdloosheid het wil weet JIJ meteen: IK ben Dat
voorbij een grens van het begrijpen en spreken
Ruig spel
Bewustzijn speelt een spelletje met ons
van bewustwording en onbewustwording,
vastgrijpen, loslaten, herinneren, vergeten,
geloven en onthechten, belasten en ontlasten
Daarvoor zijn attributen nodig, om mee te spelen
Verzinsels van pionnen, neigingen, stuff, begrippen
Vele ‘ietsen’ met plaats, een tijd, een vorm, een waarom
Als het al te gek wordt, verdwijnt de pion in een gekkenhuis
Sommigen door tegenstrijdigheid voortijdig het hoekje om
Een enkeling doorziet de totale manipulatie, het spel
De overigen hechten aan het begrip ‘normaal’
op zoek naar een comfortabel hoekje
Gewoon verschrikkelijk
Tenzij...
Als dat allemaal in een spelcomputer plaats zou vinden
Zowel DeWereld() en DeMens() als rekenmodule
Zoals wis- en natuurkundigen ons voorhouden
Zoals A.I. ontwerpers en gamers laten zien
Tijd en ruimte ontstaan uit formules
Met en op ons wordt gerekend
Leve exacte wetenschap!
Puur onacceptabel
Tenzij...
Als dit alles een soort quantumcomputer zou zijn
die idioot veel alternatieven kan beschouwen
Alle combinaties van pionnen, neigingen,
stuff en begrippen lijken er mogelijk
Met desgewenst een fysieke of
niet-fysieke interpretatie
Dat zou nog nét te
pruimen zijn?
Tenzij...
Tenzij...
jij dat alles niet bent,
maar de wortel van
het gewaarzijn
van alles
Beter dankzij beperking

Duidelijk?
Voor alle duidelijkheid, als je werkelijk vrijheid wilt, stuur dan ff een mailtje met een onveilige vraag. Niets is te raar of onbespreekbaar
P.S. (Behalve Nietz)
P.P.S. (Nietzsche zal zich wel omdraaien in zijn graf)
Reactie schrijven