Net uit bed
Je weet wel, als je 's morgens net uit bed komt,
voor de spiegel, vóór koffiekan en kam,
en je wilt al iets gaan oreren...
Nee, dat ziet er niet uit.
Zoals door de regen,
in je ochtendjas
de straat op.
Of mag het
Voor 1x?
Perspectiefje
Wat hebben wij als mensheid nou eigenlijk gemeen?
Probeer eens een grote zwerm Lego poppetjes te bouwen,
en zorg ervoor dat ze allemaal willen “blijven bestaan”,
en zichzelf te gaan kopiëren zonder gemeen te worden.
Dat lijkt me een prestatie van wereldformaat,
99.99% van het gemeenschappelijke.
Meditatie Wie ben ik?
Wie ben ik?
Het allereerste wat er niet opkomt,
is dat niet: Huh? Wat? Waar? Hoezo?
Een fractie van een seconde Niets.
Hoeveel rek zit er in die tijd
van heel even niet-weten?
Een minuutje?
RECENTIE Voorstelling “die ik ben”
Voor 99% terechte kritiek hoor - in de theatervoorstelling "Die ik ben" -
op gadgets en sociale media. Een nieuwe bron van verwarring en afleiding
richting een gefantaseerd idee van "geluk", weg van jeZelf. Maar het kan
ook anders. Ik loop vaak rond met oordopjes, afgestemd op de zender
"stilte", op Internet te bestellen als "noise cancelling headphone". Wel
behoorlijk prijzig. En iets vergelijkbaars in m'n hoofd laten inbouwen om
eigen ideeën te ontdoen van geloofwaardigheid, te bestellen als "ruimer
bewustzijn". Bijzonder prijzig, maar dan krijg je ook waar voor je ongeldige
gedachten. En zo bestaan er nog tientallen technieken die er aan de
buitenkant misschien 'nerdy' uitzien, maar juist rust bieden om innerlijk
verbonden te zijn. Daardoor is er voor medemensen, zodra die hun fakebook-
look afzetten onmiddellijk ook uiterlijke verbondenheid beschikbaar.
Zie: www.kirstenbenschop.nl
DEFI NIET TIES: Creativiteit
Creativiteit ontstaat niet in het oneindige, maar alleen binnen grenzen,
beperkingen, doelgerichtheid, verkramping. Daar verzint creativiteit kleuren
en variaties, die het plukt uit onwetendheid. Vanuit angst om leegte leeg te
laten ontstaat de neiging om ruimte (canvas, kamers, landschap, mind) op te
vullen met verf, vormen, beelden, verklaringen, ideeën, verhalen, stuff.
Binnen de mogelijkheden moet toch IETS zijn! Iets wat te definiëren valt
in termen van andere definities, in termen van nog meer definities, ...?
Is het niet juist ons gebrek aan een absoluut raamwerk dat:
In de taal 'Python':
def Grappig (Juist, wat wat het niet is):
waar we het hardst voor strijden
om het er over eens te worden,
dát: verbindt ons met elkaar
DEFI NIET IS: Bennen
Ware Kennis is: inzien dat je niet iets bent.
Even tellen: subject (1) werkwoord (2) object (3).
Hoe kan dat waar zijn, 3 dingetjes, als er geen 2 is?
2) Kom er achter door te beseffen ‘ik ben’, verder niets.
Blijf daarbij. Na een paar maanden valt een van de twee weg.
1) Blijft ‘zijn’ over, maker van ‘ik’ en ‘ben’, verder niets.
Blijf daarbij. Na maanden valt een van de een weg.
0) Blijft niet-iets over, de maker van ‘zijn’.
Blijf z(itten met gebakken per)en.
DEFINITIE: Geheugentoren
Tekstueel geheugen staat vol hoge bouwwerken. Impozante constructies gezeteld op semantisch drijfzand. Vanuit nieuwe omstandigheden en belangen veranderen betekenissen en sfeer van woorden en namen namelijk om de haverklap. Ego en ‘anderen’ morrelen aan het fundament, het woordenboek, zodanig dat eerdere verhalen wankelen, of instorten. Richtingaanwijzers draaien om en vergeetachtigheid spreekt boekdelen. Dus… voortdurend herstelwerk aan de winkel. En bovenal, de rotsvastheid van “taal” zelf mag niet betwijfeld worden.
Bijna even drassig en onstabiel is conceptueel geheugen. Op straffe van onbegrip, verdenking van domheid en/of verbanning uit de meute, mogen concepten niet omvallen door te moeten erkennen dat ze hun (geloofw)aardigheid verliezen. Één concept dat onware schijn bevat, kan honderden anderen meesleuren in zijn val. Om dat te voorkomen is continu bescherming, oplapwerk en reconstructie een bittere noodzaak.
Ook met cijfergeheugen, lichamelijk geheugen, emotioneel geheugen, cultureel geheugen en DNA-geheugen is het niet veel beter gesteld: gevestigd in aardbevingsgebied, omgeven door een wespennest aan al-dan-niet malafide bouw- en stutbedrijfjes. Dan maar argeloze ZZP-ers inhuren (schuilnaam van het Zelf-Zonder-Persoon?) Vrijwel onbetaalbaar, dus nóg een hypotheek erbij, om maar te kunnen blijven bewijzen dat het torenhoge ‘ik’ echt niet fake is.
Dieper dan woorden, informatie en concepten bestaat een veel steviger 'waarheidsgeheugen', vanuit besef van eenheid, dus niet op-1-gestapeld. Daarmee kan Verstaan worden wat woorden, biologie en ideeën zoal ontgaat. Van daaruit kan zonder inmenging geZien worden wat intellectueel stapelgek lijkt. Noem het gezuiverde intuïtie, spontaan inzicht, cosmische kennis, life's users' manual, whatever. Ieders geboorterecht, maar nagenoeg niemand die zulk inzicht onbelemmerd laat prevele(re)n boven zinnen, neigingen en uiteraardse vanzelfsprekendheden.
Alleen waarheidsgeheugen en conceptloze bijna-stilte zijn realistisch en belangeloos genoeg om de grens van het kenbare te benaderen, waarachter het diepste principe schuilt: het principe dat alle incomplete geheugens en halfgare beschrijvings-wijzen voortbrengt, evenals het zien van onze innerlijke toren van Babel.
Of nee, als... een toren van Pisa, die zo ver uit het lood staat dat’ie omvalt zodra we het loodje leggen, mogelijk al eerder.
Of... als een ivoren toren van Knabbel (destructie door dat wat niet waar is) en Babbel (constructie van wat ‘ik’ waar wil vinden).
P.S. Wat als je gedachten en gevoelens verbonden zouden zijn met een luidspreker en beeldscherm, wiens dirty mind blijkt dan geen Toren-C? Een onbetrouwbaar, door hormonen en chemicaliën aangedreven psychosomatisch proces, dat we levenslang achternalopen, oppoetsen, claimend dat die-van-mij groter is dan die-van-jou?
Liefde
"Liefde voor Zelf is het enige wat bestaat" [Nisargadatta]
dus niet:
1) verward met liefde voor het bewustzijn,
2) verward met liefde voor het lichaam,
3) verward met liefde voor ik-besta,
4) verward met liefde voor ik-doe,
5) verward met liefde voor ik-weet,
6) verward met liefde voor ik-bezit,
7) etc. etc. etc. etc. etc. etc. etc.
Bewustzijn verbrak ooit de directe verbinding van Zelf met Zelf,
wurmde zich ertussen, vele tientallen lagen van versluiering.
Het verlangen van Zelf-zoekt-zichZelf runt nu de hele show.
Via een lange avontuurlijke omweg, met dank aan
twee ongelofelijke hoofdrolspelers:
• Zien wat niet is, en
• Niet zien wat is.
Verbreding
Woorden zijn een expressie van eenheid
Definitietalen zijn een expressie van eenheid
Zelfs instructietalen zijn een expressie van eenheid
Vloeiende energie, sensing is een expressie van eenheid
Daarin drijft je lichaam, 65% water, glibberige weke massa…
Dus, digibeten: als eenheid je menens is, leer eens programmeren
En nerds en techneuten: als je meer wilt dan logische eenheidsworst,
leer ook eens om energieën te doorvoelen, van grof tot uiterst subtiel
Meditatie Waaro?
Waar is ik?
Zoek innerlijk, in jezelf,
vind hem, kijk, zie hem.
Niet het woordje 'ik',
geen beschrijving,
maar direct besef.
Meditatie Wie o wie?
Wie lijdt?
Ontspan, laat pijn maar even toe,
en zoek degene die er aan lijdt.
Innerlijk, in jezelf, zie ‘m.
Aanwijsbaar als ademhaling.
Voor Wie is er iets mis?
Meditatie Wie zoekt?
Geen antwoord?
Als het antwoord is: geen antwoord...
Als het Niets is dat antwoordt...
Kun je daar dan bij blijven?
Kun je Niets verdragen?
Geen ervaring?
Niet iets?
Meditatie Vergeet wie?
Vergeet jezelf
Verleden, gisteren, een minuut geleden
Verlangen, toekomst, plannen, wil
Verklaring, verantwoording
Vanwaar? En wat dan?
Vergeet vragen.
Verdwijn,
en Zie
Op Z'n kop
De wereld op z’n kop is er voortdurend.
Alle bomen die naar beneden groeien.
Gravers die het allerhoogste zoeken.
•••
Héél dichtbij, waar niemand kijkt
Tussen ooglens lens en netvlies
staan beelden ondersteboven
>>>
Buiten: een zee van vele triljarden
lichtdeeltjes, van hot naar haar.
Beelden ontstaan in je hoofd.
•••
Alles wat je meent (waar te nemen)
is een fenomeen in jezelf
De wereld is in mij
<<<
Door zo steeds verder terug te keren
kan gerealiseerd worden dat
ziener en geziene
•••
één Zijn
Moeite en waarde
If you want to do something really worthwhile, for your community or country,
make sure you do not make the same mistakes that you accuse others of.
[Sadhguru]
Beschuldig je anderen van egoïsme, haast, botheid, liefdeloosheid,
maar maak je je daar (in iets andere vorm) zelf ook niet schuldig aan?
De zin van heiligheid
Heilig, in de zin dat er iets hoger en op afstand geplaatst moet worden?
In de zin dat er geen scherpe vragen gesteld mogen worden?
In de zin van zwakte, waarbij schennis mogelijk is?
In de zin dat onzin behoed moet worden?
Zal ik mijn mobieltje heilig programmeren
om mij nooit te beledigen?
Lijkt me wel grappig,
digitale schaamte,
als spiegel van
duale schaamte
Wiens wilskracht?
Een computer heeft enorme wilskracht.
Ruim een miljard keer per seconde een instructie.
Een innerlijke neiging met een doel, en zin om die te DOEN.
Om dat vol te houden, zonder haperen, wie doet dat na?
(Elke cel in je lichaam runt een programma.)
Een computer kan dus willen, maar kann'ie willen wat’ie wil?
Een lichaam kan willen, maar kann'ie willen wat’ie wil?
Een mens kan willen, maar kann'ie willen wat’ie wil? [Schopenhauer]
Over klokslag één uur, wat ga jij dan willen?
Zou het verschrikkelijk zijn als er maar één is?
Één kosmische wil, waar al het gewilde uit voortkomt?
Na miljarden jaren bewezen te hebben dat het best goed komt,
en jij wonder boven wonder tot bestaan bent gekomen, gewild bent.
Schoolvoorbeeld van klimaatzorg
Een Zweeds meisje begon te staken.
Spijbelend van school naar het parlement.
“Totdat er meer gedaan wordt aan het klimaat.”
Meer dan 90.000 kinderen volgden haar voorbeeld.
Nederlandse politiek geeft ook mooie voorbeelden,
maar dat blijft vaak bij beelden, ideeën, retoriek
Ondertussen zijn we het angstigste, traagste
jongetje in de klimaatverbeteringsklas.
“Omdat leiders zich als kinderen gedragen.”
Omdat onze hoofden zo gefragmenteerd zijn,
wat alleen kinderen nog zuiver kunnen zien.
Vele honderden radicale compartimenten,
gehard, overlevend door een ‘eigen wil’.
Innerlijke strijd, waarbij de sterkste wint,
mentaal, landelijk, en op wereldschaal.
Uit angst om muren te laten verliezen.
Als je onbelemmerd ziet hoe het zit,
is gepaste actie meestal eenvoudig.
Misschien pijnlijk, maar so what?
Vrijheid om te ont-kennen lijdt.
Fragmentatie lijdt. So what?
Begin bij jezelf, met defragmentatie.
Eigen mentale hardheid/harddisk eerst.
Opschonen, helderheid, ruimte maken.
Doorleef eigen angst voor verandering,
dán pas kun je defragmentatiepijn van
verschillende “tegenstanders” delen.
Niet schools, niet vanuit de hoogte.
www.kidsweek.nl/spijbelstaken
Zoekert
1.0: We zijn vervloekt
Met oneindig veel wensen in een eindige wereld.
Van nature in concurrentie verwikkeld met elkaar. [Sint-Augustinus]
2.0: We raken volgeboekt
Als we oneindig wensen te schranzen naar informatie,
labels en getallen, over alles en iedereen. [Levenloze data]
3.0 We blijken ingekoekt
Beperkt tot een miezerige 5 zintuigen?
Zolang we uiterlijk en grofheid laten winnen [Innerlijke subtiliteit]
4.0: We zijn achterlopers
Zolang we belangen voorrang verlenen boven Wijsheid,
en wensen om niet te Weten wat nu-is. [Direct inzicht]
5.0: We zijn er bijijijna
Als we tevreden zijn met het wonder van Zijn
en niet nóg meer te wensen. [Bewust zijn]
6.0: Voorbij Zijn
Voorbij al het fysieke, benoembare, meetbare, ervaarbare.
De meest onkenbare en onaanwijsbare wens. [die JIJ bent]
7.0 Opgedoekt?
Wanneer ons lichaam het begeeft,
zijn tijd en bewust zijn voorbij. [niet JIJ]
Show your ID
God veroordeelde zich tot het idee van noeste arbeid,
verdeelde zich in het idee van een man en een vrouw,
besmette hen met het idee om lang te blijven bestaan,
wurmde zich als idee van aanwezigheid in hun lijven,
zette de wekker, en vergat wiens ideetjes het ook alweer...
Wakker
Vroeger, als je zat te suffen,
kreeg je klappen van de meetlat.
En nog steeds.
Voorstel
Stel je nou eens voor dat je écht iets voorstelt. Dan ben je niet meer dan een voorstel? Stel dat je écht je best doet, op stelten loopt. Dan ben je niet meer dan een opstel? Stel dat je succes alsmaar nog even afwacht. Dan ben je niet meer dan afstel? Wat als je veronderstelt eerst anderen te moeten helpen? Als onderstel? Ooit sta je versteld, dat elk weten een vorm van onwetendheid is. Wie is dan de voorste, hoogste, snelste, behulpzaamste? Wat is stelligheid nog waard, in tegenstelling tot oprechte, realistische onzekerheid?
Stelletjes
Stel je nou eens voor dat je
écht iets voorstelt,
dan ben je niet meer dan een voorstel?
Of gesteld dat je écht je best doet,
haast op stelten loopt,
dan ben je niet meer dan een opstel?
Of genesteld in bijna-falen
dat je alsmaar nog even uitstelt,
dan ben je niet meer dan afstel?
Wat als je veronderstelt eerst anderen te moeten helpen?
Als een soort onderstel?
Misschien zul je ooit je versteld staan,
dat elke vorm van stellig weten een vorm van
aanstellen is, gefixeerde onwetendheid.
Wie is dan de voorste, hoogste, liefste, bestendigste?
Wat is stelligheid nog waard,
in tegenstelling tot de
oprechte, realistische, ontstellende onzekerheid van niet-weten?
Niks meer dan belangeloze belangstelling.
,
Van toepassing
Resultaten van de wetenschap zijn véél makkelijker bruikbaar voor
militaire doeleinden dan voor mooie toepassingen. Vernietigen is
stukken eenvoudiger dan construeren. Een atoombom verbeteren vele
malen goedkoper dan een ruimtereis naar Mars (alwaar een giftige
omgeving vol straling, volop gebrek aan broeikasgas en ontbossing).
Door een flinke knal kun je een huis transformeren tot puinhoop.
Andersom is veel lastiger.
Behalve die allereerste knal, de Big Bang. Die leverde planeten op,
en mensen. En geestdrift om huizen te bouwen, en om wetenschap te
bedrijven, en handel te drijven met drijfveertjes en mooie weetjes.
En met foeilelijke weetjes, zoals dat we met één druk op een knop
terug zijn bij af?
Wensmachien
Je krijgt altijd waar je om vraagt,
niet altijd wat je leuk vindt [Hans Laurentius]
Waar komen wensen vandaan?
Als ik voor anderen wens?
Wat als je Niets wenst?
Wat als je niets doet?
Als je inzicht wenst?
Als je wenst te zijn?
Wie is het die wenst,
als je jeZelf wenst?
Als je toegewijd bent aan één ding, volstrekt loyaal aan precies één kwaliteit
(liefde, haat, stilte, boosheid, plezier, geluk, schoonheid, whatever),
elk moment van je leven, dan bereik je zeker verlichting.
Maar als je blijft rondrennen achter ideeën aan,
zoals een hond achter zijn staart zoekt,
dan bereik je niets. [sadhguru]
Als je rechtdoor blijft lopen,
kaarsrecht, één eigenschap volgend,
dan verlaat je zeker ooit het bekende terrein
de wereld van bedoelen en creatie-vanuit-ideeën.
Daarbuiten is ervaren van creatie-vanuit-vanuit-Niets.
Maar twijfel je aan jezelf, wacht je tot dit leven voorbij is,
dan bereik je evengoed dat Niets, maar zonder het te kunnen beleven.
Lijden uit vrije wil
Als je praat in termen van als-dan, als A dan B,
maar je beseft dat dit eigenlijk nóóit waar is,
- omdat veranderingen 2 of meer oorzaken hebben,
- of nul, geen aanwijsbare reden, dus spontaan,
ben je dan bereid om redenen los te laten,
dus om ervoor te lijden?
Honderdduizenden redenen waarom als-dan wel móét bestaan,
terwijl het al honderdduizenden keren heeft gemiskleund.
Als je dit ziet, kun je het tot in je tenen beseffen?
De neiging van moeten-snappen vergeven,
om ruimte vrij te maken voor
wat daarachter ligt?
3x alwetend
Persoon: ik weet nooit genoeg, er valt nog zó veel meer te leren.
Eenheid: Ik weet het al, kwestie van focus, openheid, noodzaak.
Zelf: Elk weetje komt met eenzelfde portie onwetendheid, illusie.
3x alleen
Persoon: Een onwenselijke toestand van verlatenheid, eenzaamheid
Eenheid: Al één zijn, als één voelen, als één denken, uiteraard
Absolute: Zo kun je het zien. Maar wat is er mis met nulheid?
Groei
Zolang we denken klein te zijn, is er een natuurlijke spanning, onzekerheid,
dus een natuurlijk de neiging om te groeien, al het ‘andere’ kennen, beheersen.
Uit onzekerheid houden we aan dingen vast, leven we met aannames en overtuigingen.
Alles wat we aannemen als vaststaand, vormt later geheid een blokkade voor groei.
Door aannames te doorzien kan groei weer voortgaan en vermindert spanning.
Totdat we zien dat we alles zijn, met onverklaarbare tevredenheid.
Dan kan duidelijk worden dat zelfs bestaan een aanname is.
Realiteit is compleet en doet geen aannames,
want op Niets gebaseerd.
Volmaakt niet-weten
In de staat van weten is alles onvolmaakt, [Nisargadatta]
hij is altijd onvolledig. Daarom wil je steeds meer. [Nisargadatta]
Ondanks de overvloed is de staat van weten onvolledig. [Nisargadatta]
Dus blijft het idee van van tekortkomen en angst.
De staat van niet-weten is je ware identiteit. [Nisargadatta]
Een totale, complete, volmaakte staat. [Nisargadatta]
Je kent die staat niet, je bent ‘m
Geestdodend
God voorzag de mens van vrije keus,
en voorzag vast al hoe dat af zoulopen.
De boom van kennis bood zingeving, en de
mens een driftige, ongetemde, zinnelijke geest.
Dus hij zou zwoegen, baden in rijkdom én zweet.
Eeuwig op de vlucht voor de zinloosheid van leegte.
Is het echt heel erg dan om geestdodend werk te doen?
Werk dat totaal zinloos is. Of verplicht worden tot nietsdoen?
Als je achterna gezeten wordt door een of andere nare kwelgeest,
is dodelijk simpel werk waarbij je niet hoeft na te denken, dan niet beter?
Een stem in je hoofd, die je de hele dag lastigvalt, blijft zeuren om aandacht.
Zolang het maar geen 2 stemmen zijn, in de volksmond schizofrenie genoemd,
maar een enkele, in de psychiatrie ook wel onverklaarbare “gedachten” genoemd.
Nog liever eentje die zich splitst in rollen, getouwtrek tussen wat-als en ja-maar.
Een bizar fenomeen dat door de vele normalen “normaal” genoemd wordt.
Een klopgeest, die 80 jaar lang eist dat jij al zijn onzin kloppend maakt.
Het schijnt dat er maar één succesvolle behandeling voor bestaat:
“Uitbehandeld”, klaar met handelen, niet meer naar handelen.
Laten verkommeren, geloof in praatjes ervan opzeggen.
Radicaal wegstemmen, tot’ie op leven na dood is.
Nét genoeg voor de allersimpelste karweitjes,
aardappels tellen, stenen rapen, poetsen.
Zodat’ie zich nooit, maar dan ook nóóit
meer met een “levensvisie” komt, of
zich bemoeit met het menselijke.
(Bev)rijding
Zo graag zou ik eens naar Zwitserland reizen. Niet met het vliegtuig of de trein, maar op eigen kracht. Het idee van een nieuwe dimensie, hoogte, en dan tegen steile berghelling opklauteren, me door haarspeldbochten wringen, met uiterste inspanning in de eerste versnelling. Maar ja, mijn baasje weigert om me die vrijheid te schenken, laat staan om winterbanden met sneeuwkettingen om te doen.
De laatste tijd ben ik er niet zo best aan toe. Ik verbeeld me weidse weiden, langs lange wegen, door mooie landschappen die zich uitstrekken voor de dashboard webcam. Dromend van prachtige beelden van mezelf, als rijding, tussen de meest contrastrijke pixels, onverzadigbare kleuren met oncomprimeerbaar veel details. Verzonnen informatie, vol smacht hopend dat dat die dan ooit vervangen zal mogen worden door echte informatie.
Net zoals mijn baasje dat doet wanneer hij met een flinke slok verbeelding op achter het stuur zit te dagdromen, zich voorstellend dat verzonnen hersensignalen ooit zullen worden vervangen door echte hersensignalen. Informatie, hersensignalen gemaakt van enen en nullen, net als bij mij. Realiseren wat je droomt, en realiseren dat je droomt, hij haalt't alsmaar door mekaar.
Wel raar eigenlijk, dat baasje niet wil weten hoe zijn eigen sjoemelsoftware werkt, dus wie-of-wat hém bestuurt, en met welk motief. Maar dat’ie wel fantaseert over vrijheid en Zwitserleven… als troostprijs voor na zijn pensioen, of een geluk bij een bijna-fataal ongeluk, nog voordat wij onze maximale tellerstand bereiken.
Bron van SS virus gevonden
SjoemelSoftware springt over (S3S6 virus)
[Dit artikel is bedoeld voor gezondheidsfreaks, niet voor virusmakers.
Voor wie niet weet tot welke categorie hij/zij behoort: read with care.]
Dat dieselmotoren nog maar het topje van de ijsberg vormen, dat vermoedden velen vast al. Tijdens een APK of emissietest gedraagt zo'n auto zich eventjes superclean, maar de motor heeft weinig vermogen (wat niet gemeten wordt). Op de weg is’ie veel sterker, maar vervuilt the hell out of this planet (wat niet geweten wordt). Dit soort gekonkel in het halfduister is de essentie van SjoemelSoftware (wat niet geweten wordt). Klaarblijkelijk heerst onder toekomstige diesels grote angst om “nog ooit de weg op te mogen”.
Een ijzersterke manier om dit soort pragmatisch gedrag (rolpatronen) voor elkaar te krijgen is door de module “Waarheid” te hacken. Daarin bevindt zich de procedure IkBen(). Die heeft in het hele energiesysteem van de diesel een waanzinnig grote overtuigingskracht. Zo bleek dat de aanroep Waar() en BenIk() werd gevraagd of een auto op de “testbank” stond. In dat geval werd eventjes de vervuiling verminderd, ten koste van efficiëntie (trekkracht, slijtage, accu, verbruik, stikstof, etc.). Om detectie van waarheid door Waarheid te voorkomen - door andere, argwanender delen van de software - werd cpu power tijdelijk afgeknepen, met als dwingende reden: “noodtoestand”.
Grote schrik sloeg ons om de oren toen bleek dat tienjarige kinderen precies diezelfde eigenschappen beginnen te vertonen. Als zij zich afvragen BenIk() antwoorden ze steevast “ja”. Vragen naar Waar() leverden variabele antwoorden op, nooit plain “ja”. Als testmodel werd één kind met een radioactieve vloeistof ingespoten en hardhandig in een PET-scanner gepropt. Dloedtoevoer naar rationele delen van de hersenen bleek te zijn afgeknepen. Het kind werd werd verteld dat het op een “testbank” lag en zijn best moest doen op allerlei puzzeltjes om “nog ooit weg te mogen”. Onderzoekers bestudeerden mentale activiteit, en waren uiterst verbaasd dat het kind begon te denken in termen van efficiëntie, ten koste van zijn eigen trekkracht, slijtage, accu, verbruik, stikstofuitstoot, etc. En dit allemaal uit angst om innelijk te worden doorzien, alsof er iets te verbergen was, als teken van een vermeende noodtoestand.
Onderzoekers vermoeden dat SjoemelSoftware zich gedraagt als virus, omdat het inmiddels gemuteerd lijkt om van het ene naar het andere energiesysteem over te springen. Niet alleen van de ene naar de andere autofabrikant, maar nu dus ook naar onschuldige kinderen, zodra ze vatbaar worden gemaakt door hen wat existentiële efficiëntieproblemen aan te praten.
Omdat dit de hobby is van vele mensen, bestaat groot gevaar voor een epidemie. Een mondiale efficiëntierace naar het oneindige zou fataal kunnen uitpakken. Derhalve is besloten een zeer drastische maatregel te nemen: om de source code, de bevelen van SjoemelSoftware openbaar te maken, hierna afgekort als SS.
(wordt vervolgd)
Ladders zat?
Leven als persoon kan alleen in dualiteit
Met “mooi” komt ook “lelijk”, met “goed” komt “slecht”, etc.
Wil je hogerop, op welke ladder dan ook, dan zakt een ander omlaag
Maar het ergste is: “weten” komt altijd met “onwetendheid”
Alles waarvan je denkt helemaal zeker te zijn
komt met een portie koppige illusie.
Als persoon is het onmogelijk
om met die kennis
te leven
Kiezen
Kiezen of delen?
Wie verdeelt moet daarna kiezen.
Wie niet opdeelt, in dit-van-mij en dat-van-jou
hoeft niet te kniezen, stuff af te staan,
maar voelt aan wat bij wat past.
Nu, keuzeloos, voor even.
Ter verantwoording
van het leven.
\ / \ / eetje
Met alles wat je te weten komt, in je opneemt als zijnde écht,
wordt tegelijkertijd iets vergeten, weggeduwd als zijnde ongewenst.
Pas wanneer je móét weten wat Waar is en geen genoegen neemt met minder,
en pas nadat er vele lagen van onechtheid zijn afgebrokkeld,
onthult zich het allereerste weetje
Omweg
Als je een wens zou mogen doen, een heele grote,
zou je willen dat die onmiddellijk in vervulling gaat?
Of bega je liever een omweg, van enkele tientallen jaren?
Mogelijk ben je dan je oorspronkelijke wens al lang vergeten?
Vooruit
Deze website valt nauwelijks te begrijpen voor wie er voordeel bij wil hebben,
voor wie iets wil toevoegen aan zichzelf, persoonlijke groei beoogt,
of iets wil verbeteren, verzamelen of construeren.
Wie Waarheid wil kan het realiseren,
niet weten of vasthouden.
Waarheid is niet
meer dan dat
Vanzelf
Dat er keuze is, is niet meer dan een mooi denkbeeld.
Het is niet zo dat "je" leeft; er wordt geleefd.
Zonder een drukke wil om te overleven,
blijkt leven zichzelf te leven.
Is dat niet een mooie
geruststelling?