Desgewenst
in een ruimte
creëert de wereld
die we desgewenst
oneindig veel dingen
steeds over het hoofd zien
||
Wens je iets, ruimte, of willoosheid?
Bestaansrisico
Wat zou je willen weten?
Haha.
Wat is daar leuk aan?
Wat is weten?
Dat valt niet uit te leggen in termen van wat je al weet.
Pff, nu wil ik het weten ook.
Weten kun je alleen ervaren. Zie je dan niet...
Ach, what's the big deal?
Weet je wel wat je vraagt?? My god, hoe bestaat het...
Wat is bestaan? Jáá, dat lijkt me echt wat!
Kom dan maar mee naar de film, gaan we een bestaantje kijken.
Nou, nogal tam, niewaar? Wat is de clue? Waar gaat de film over?
Bestaan
Ja, nee, waar gáát het eigenlijk over? Waarom al die veranderingen?
Ach joh, gewoon, zomaar wat leven, als invulling. Weet je nu genoeg?
Wat is leven?
Nou goed, gaan we nog een film kijken, gaat'ie weer.
Mooi, ja. Maar wat dóén ze daar nou eigenlijk?
Leven
Ja, nee, waarom gaan ze maar dóór en dóór? Wat een heftig gedoe.
Wat zou het? Hier waren ze toevallig bezig met overleven. Klaar?
Wat is overleven?
Ok, nog één keertje dan.
Kijk nou toch, al die intensiteit, wáárom is dat?
Om te overleven.
Ja, maar, de manier waarop. Wat heeft dat voor zin?
Come on! Gewoon wat inhoud. Iets verbeteren, ergens van winnen. Duidelijk?
Wat is winnen?
Niet te geloven, wat koppig! Een allerlaatste keer dan? Een film over "winnen".
Jáá, niet te geloven, al die twijfel, al dat lijden... maar what the heck?
Om te winnen.
Hoezo dan? Moet dat echt zo? Kan het niet een beetje milder, minder geweld?
Zeikert! Die scriptschrijver verzon zomaar wat. Om de te wereld veroveren. Voor JOU!
Wat is veroveren?
What the f*ck!! Zodat óóit een keer alle kutvragen de wereld uit zijn!! Nou goed?
Héé, ff dimmen, wat is er aan de hand?
Houdt het nooit op? Alsmaar verder het donker in? Tot je er bij neervalt?
Wat is wereld? Dat móét ik eerst weten.
Zie je dan niet wat er in de wereld gebeurt, steeds opnieuw?
Wat is gebeuren?
Héé, wat is dat nou?
Een samenvatting van alle filmpjes... snap je waarom?
Wat is er mis met waarom?
Altijd maar focussen op wat het niet is? Nooit de achtergrond ervan inzien?
Bedoel je... niet altijd bezig blijven met veranderingen?
Nooit stoppen met méér? Alsmaar doorklikken, info-obesitas, nooit de weg terug?
Eh, ja, wat anders? Verder valt er in deze wereld toch niks te doen?
Het was toch jouw oorspronkelijke doel om iets diep in te zien, remember?
Huh? Da's lang geleden. Waar ging het ook al weer om?
Constateren wat "veroveren" is. Een stap achteruit, zien waar het deel van uitmaakt.
O ja. "Veroveren" is een vorm van winnen. I get it. En wat win ik daarmee?
Om ooit te verstaan wat "winnen" is. Niet als zwik voorbeeldjes, maar als geheel.
Uiteraard. "Winnen" is één mogelijke vorm van overleven. En wat levert dat op?
Dan kun je overzien wat het spel van "overleven" überhaupt is. Wat is gemeenschappelijk?
Tuurlijk. Een nogal hypergestresste vorm van "leven". Mag ik nu weer een overlevingsfilmpje?
Néé! Doorgrond wat "leven" is. De stilte er achter. En laat het zakken, al duurt het een jaar.
Leven, in het algemeen. Dus.. niet als probleemoplosser? Tja, raar om te leven hè... hoe bestaat het?
En vervolgens om écht te voelen wat "bestaan" is. Niet naar buiten gericht. Neem daar ook een jaar voor.
Wáát? Een jaar zonder filmpjes? Mag ik niks zien? Waar slaat dat op?
Jouw vraag, weet je nog? Besef wat het is door innerlijk te kijken, niet door je suf te denken.
Bedoel je met "bestaan" dat er iets lijkt te zijn, en niet niks? Om wérkelijk te weten wat het is?
Om te realiseren wat "weten" is. Bezien vanuit ruimte eromheen. Dus waar het deel van gemaakt is. Ook een jaar.
Waarom er überhaupt weten is? Ergens van bewust zijn? Misschien kan ik eigenlijk niks weten.
Om je Zelf te realiseren, wie JIJ bent, voordat je de eerste vraag stelde.
wijzen op een groter, oorspronkijker,
lichter, omvattend kader?
Toneel/stuk
Ken jezelf?
Kennis is afstand
Zijn is naadloos
Denken is tijd
Zijn is nu
Kennis is macht
zegt het denken
Zijn is terug naar af
zegt wie?
Idioot voorspelbaar
Voorproefje
De koning had een voorproever in dienst. Bang dat hem iets zou overkomen… wat eigenlijk?
Maar op welke manieren zou de voorproever van zijn positie misbruik kunnen maken?
De koning had ook een voorlever in dienst, die hem behoedde voor... wat eigenlijk?
Op welke manieren zou de voorlever van zijn positie misbruik kunnen maken?
Van welke aannames gaat de koning uit en hoe kan hij die onderzoeken?
De omgekeerde wereld
Je wilt niet jeZelf zijn. Alleen een onecht ‘je’ kan beweren dat echt te willen
Je kunt niet jeZelf zien. Alleen een onecht ‘je’ kan beelden voor waar aannemen
Je kunt niet jeZelf kennen. Alleen een onecht ‘je’ kan aannames opslaan, herhalen
Je kunt niet jeZelf ontkennen. Alleen een onecht ‘je’ kan levens lang tegensputteren
Je kunt eigenlijk niet eens Zijn. Alleen een onecht 'je' kan je een heel leven voortoveren
JeZelf is nu al zo compleet jeZelf. Dat is alles. Zie wat echt is door niet nóg iets te wensen
Is dat niet fantastisch?
Mobiele wereldwonderen
Met behulp van 7 spiegels kun je een levensgrote telescoop bouwen,
Om allerlei verwegge verschijnselen te bestuderen,
maar als de spiegels niet perfect vlak zijn, vuil,
of niet precies uitgelijnd, dan levert dat een
vervormd beeld op vol rare artefacten, die
nooit een eenvoudig geheel opleveren.
zoals vrienden, meningen, chatbots, kun je een mobieltje gebruiken. Maar daardoor wordt er
iets beperkt en vervormd. In bits en bytes
geperst, reclame, apps met eigenbelang
Als het scherm van je mobieltje het doet, dan weet je zeker dat elk idee van wat licht is niet klopt. Bij het passeren van de ooglens móét licht zich als golf gedragen. Maar zodra het op je netvlies valt botst het op cellen als een losse deeltjes. Observatie en ervaring zijn afhankelijk van welke vraag er wordt gesteld.
Als je mobieltje hét doet, dan weet je zeker dat elk idee van plaats niet klopt. In in talloze onderdelen moeten elek-tronen energiën overwinnen en afstan-den overbruggen die zuiver mechanisch gezien onbereikbaar zijn. Ook zijn paren van deeltjes onderling verbonden, die niet fysiek kunnen communiceren
Als je mobieltje weet waar die is, door middel van GPS, dan weet je zeker dat tijd behoorlijk onecht is. Want de klok in een satelliet loopt iets sneller dan tijd op aarde. Een berekening compenseert voor die afwijking. Zou de tijd plotseling overal gelijk lopen, dan zou er al gauw een enorme verkeers-chaos uitbreken.
Een telefoon zit vol bits en bytes, die zelf geen idee hebben wat ze betekenen, of dat ze bestaan. Maar jij Weet dat je iets Weet. Geen enkele techneut kan zo iets namaken. Beseffen dat je iets beseft, en dat je bestaat! Is bewustzijn niet het allergrootste wonder van het hele universum? Wie is daarvan de "maker"?
Hoe is het überhaupt mogelijk dat signalen langs kronkelige paadjes een juiste bestemming bereiken? Impulsen die vanuit hersenen spieren doen bewegen. Iets stroomt van hoog naar laag, zoals water in een rivier. Dus miljarden deeltjes onderhandelen, in miljardsten van seconden, wat het laagste punt is.
Licht en radiogolven bewegen moeiteloos door de ruimte, zelfs door vacuüm, veelal langs rechte lijnen. Hoe doet de natuur dat? Als uitkomst van een wedstrijd tussen alle mogelijke paden. Één daarvan blijkt de snelste. Door zwaartekracht en de dampkring wint niet altijd de meest kaarsrechte pad.
Rekenen vergt energie. Een batterij stuwt miljarden elektronen voort, die vervolgens transistoren doen schakelen. Maar wat brengt elektronen tot leven? Natuur-wetten verklaren wel hun gedragsregels, maar wat voert die instructies uit? Dus wat brengt materie tot Zijn, tot bestaan, en daarmee ons en mobieltjes tot leven?
Uit deze beschrijvingen blijkt dat er een
diepere realiteit moet zijn, onder de schijn-
bare kenmerken. Maar juist woorden en ver-
halen, denkconstructies, suggeren grote com-
Wat als datgene wat onder de kenmerken
zit mobiel zou zijn, kan communiceren en
rondzwalken, kijken, luisteren, vloeken, etc.
Want één universum dat door de wetenschap
plexiteit, zodat we steeds ergens van wégkijken. Dat wat door personen
consequent wordt genegeerd is het subjectieve
Gebruiksaanwijzing (quick-start-exit-manual-3.1.doc)
Doel:
Waar moet het heen? Wat is waar? Ik heb controle en ben verantwoordelijk
Waar is hier. Inzicht is nu waar. Het universum vraagt en antwoordt
Onverantwoorde Waarheid, plus vele verschijningsvormen
Vals spelen:
Rondom een grote wereld, waar iets waar lijkt,
is een krappe design room, die waar maakt,
in Waarheid, met toolbox vol waarschijn
Game over:
Een spel is er om de tijd te doden
Is’ie bijna dood, dan is nu alles
Is het gelukt, dan is tijd loos
Valkuilen:
Binnen de psychologie: tientallen soorten aandoeningen en therapieën
Daarbuiten: honderden struikelblokken, en voortdurend nieuwe in de maak
Valkuilen vallen meestal door de mand door alles-doen, niets-doen of niets-zijn
Bij hopeloosheid:
Wie is uitgespeeld stelt hooguit één vraag
Wie helder ziet blieft geeneen alternatief
Woont ik op een eiland, binnen eenheid?
In een zee van eenheid, binnen nulheid?
Ooit heb je genoeg, wil je meer echtheid
Ooit heb je echt genoeg, word je wakker
Weten en vergeten
Willen of wensen,
doen, krijgen, creëren,
voldoening met een reden,
óf tegenval met schuldgevoel,
spijt, problemen: ervaren als echt ...
voor een die Weet
dat hij alles is
Echt alles,
inclusief
voldoening
zonder reden
Het dromen over
omwegen en redenen
... is een tijdelijke illusie, ter vermaak
Deze grap van ervaren-als-echt is beperkt,
80 jaar, 80 uren, 80 seconden, 80 milliseconden
of 40 shockerende dagen en nachten in de woestijn
Gedoe in het oneindige doolhof,
tussen weten en vergeten,
maakt de ware bron
van echt alles,
niets uit
Debat tussen Leven en Bestaan
als't U belieft
Dat-wat-is, onveranderlijk, eeuwig
Tijdelijk, ja, maar dan heb je tenminste wel gelééfd!!
het gaat hier niet om gelijk krijgen, maar...
Hij heeft niet eens pootjes of een eigen wil
En zou het gesprek een beetje feitelijker kunnen, misschien?
is überhaupt vrij om te bewegen
is Nu ook daadwerkelijk aan het werk
Misschien op metafysisch niveau?
Het lijkt niet meer dan een kans-op-bestaan, die op en neer golft.
en hard lach, dan maakt'ie een selfie, haha, slim toch?
Uw posities zijn totaal gefixeerd. Dit is zinloos.
Hij daar is gefixeerd en zinloos bezig.
En, inderdaad, jij je zin: VAN LEVEN GA JE DOOD
Gebleken is dat Bestaan en Leven op gespannen voet leven,
en er bestaat twijfel of echtheid waar is.
Helder.
Gesprek met Waarheid
Halloo, is daar Iemand? Kom tevoorschijn!
'Nou moet Jij nou eens even héél goed luisteren, ja?'
Wie, IK?
'Ja, Jij daar. Hoe heet Je?'
Waarheid
'Dat gaan we dan eens even Googelen. Ogenblikje'
IK heb geen tijd
'Hier zeggen Ze dat Je alles bent, en geen grenzen hebt'
Hoe denk je iets over mij te kunnen zeggen? Jij brutale Vlegel!
'Boos? Zie Je wel, dus het klopt, Je hebt wél grenzen'
Houd op. Ze kletsen maar wat
'Hoe zit het dan met onWaarheid?'
Da's niet waar!! WEG ermee, met die rommel!!
'Ja hè, daar schrik Je van! Grote Beterweter'
Gutteguttegut, wat een zootje. Maar vooruit, vertel eens, wat wil Je van me?
'OnWaarheid? Dus, er bestaat méér, iets wat Jij niet hebt, iets buiten Jou'
I see, goed gevonden hoor. Als Je wilt mag Je daar zelf wel wat van knutselen'
'Wie, Ik?'
Weet Je wat? IK maak "tijd" voor Je, om te ravotten met "ideeën" van onwaarheid, ok?
'Néé, dat is unfair. Ideeën zijn niet waar!'
Precies! Dat wilde Je toch? Met ideeën kun Je van alles aanrommelen, "veilig"
'Eh, met onechte onwaarheid dus? Maar waar...'
Dan zal IK wat "waar" voor je maken, in een cosmos, daar kun Je spelen, is dat voldoende?
'Nou moe! Maken? Een soort zandbak, een bubbel van onechtheid?'
Goed, dan maak IK "geloof" voor Je, zodat ideeën vreselijk echt lijken.
'En waarom zou Ik geloven dat ideeën echt bestaan?'
Da's een goeie.... IK geef Je een "lichaam", en "waarneming", zodat Je ziet dat Je "bestaat"
'Verdikkie, zinsbegoogeling? Laat maar zitten, heb Ik geen zin in.'
Dan geef IK Je een nieuw soort "ik", dat in staat is om te geloven dat bestaan "goed" is.
"Néé! Wat is dat voor een goedje, ik voel nattigheid."
Dan geef IK je "angst", om ideetjes van "ik" en "bestaan" niet te durven onderzoeken.
"Ach, doe geen moeite, ik weet toch al hoe het zit."
Dan geef IK je "vergeten", zodat je dat niet meer weet.
"No thanx!! Spelen, in zo'n verkrampte toestand? Wat zinloos."
Dan noem je tijdelijke onderbreking van angst voortaan "plezier".
"Nééé, echt niet, ik zou niet weten waarom..."
Dan schep IK een beperkte "logica" voor je, met daarbinnen oneindig veel "redenen"
"No way! Levenslang opgesloten in plezierig geloof in onwaarheid?"
Vooruit dan, als laatste geef IK je een "eigen wil", innerlijke gevoelde energie, zodat je dat wél wilt.
"Aháá, dat klinkt al een stuk beter"
Ok, als toegift krijg je verlangen naar 'waarheid' mee, en een héél klein beetje Waarheid.
"Wat is dat?"
Een soort zaadje van herinnering. You'll see.
"Hoezo, wie, ik?"
Good luck.
"Waarom?"
Nadat je ervaren hebt wat onwaar is, krijg je héél misschien een beetje respect in je donder.
"Hàh, dat maak ik nu héél toevallig zelf wel uit"
Nou, kom op, ga lekker spelen, ik zie je wel weer
"Wanneer dan?"
Nu, bijvoorbeeld
"Waar bemoei jij je mee? Kijk voortaan andere kant op, begrepen?"
Is goed, IK zal het proberen
"Volgens mij is geen woord van wat je zegt waar"
Klopt
'Hihi'
Alles in orde?
Dit heeft een zelfde kwaliteit als het ontwaken
uit de droom. Je verwacht niets van je droom-wereld omdat hij onecht is. Of je ziet hem voor echt aan en verwacht er je voordeel mee te doen. Totdat je je Zelf hebt gerealiseerd is er geen orde in je bestaan.
[Nisargadatta]
→
Hèhè, het kwartje is bij me gevallen ..."wees een niemand", bedoelde je?
Dat zit soms verscholen in jouw woorden, als je een alles-of-niets uitspraak andersom bekijkt. Als je niet vastklampt aan een beperkt beeld van hoe je zou moeten zijn, dan kan er stromen wat er nu is.
Wees niet een vastomlijnd iemand?
Yep. Je bent nooit vastomlijnd geweest. Er heerste alleen even het idee dat omlijning nodig is; dat je een rand nodig zou hebben. Maar juist zonder blokkade tegen wat zich in jou of in de wereld voordoet, zonder iets vast te houden, ben je jeZelf. Zonder mentale obstipatie ben je overal, een niet-iemand, dus niemand.
Stoppen met gedachten van afgescheidenheid gaat je straks niet lukken, hooguit Nu. Dan kan eenheid/spontaniteit door je heen stromen, én via jou door de wereld, zodat toeval orde kan scheppen.
Steeds weer opnieuw die toevallige samenloop zien... dan wordt er wél durend geluk/tevredenheid gegund. Niet aan 'je', maar aan 'dat wat ziet'. Alsof dat en het leven samen lopen. Op den duur is er geen verschil meer. En welk pad? Dat maakt dan niet zo veel uit.
→
Reactie schrijven