Het zou voor mij moeilijk zijn zonder vaste structuur of klussen te leven. Oftewel: hoe doe je dat?
Ja, voor een persoon - die zich geïsoleerd waant - is het moeilijk. Maar voor een niet-persoon: kwestie van niks 'doen' en dingen laten gebeuren. De vastigheid zit'm heel ergens anders, in het Zelf.
Dat ken ik een beetje, maar het 'ik' wilt het nog niet (helemaal).
Misschien is het niet iets van een wil, maar een roeping. Een 'ik' wil niet zijn eigen onechtheid inzien en zijn ondergang wensen. Iets trekt je er heen, of niet.
De wereld trekt ook. Maar van 2 walletjes eten kan niet waarachtig zijn.
Wellicht is je missie om iets van de ene naar de andere wal over te brengen. Dan Wordt er voor je gezorgd.
Als je in tune bent met het Geheel, in sync, dus
als persoontje niet geblokkeerd maar semi-transparant,
en je merkt per seconde de wil en energie van het Geheel,
en daar reageer je op als je Weet wat je te doen staat,
niet vanuit denken maar vanuit spontaan inzicht,
wat op dát moment het Juiste is om te doen,
dan kan het best zijn dat achteraf BLIJKT
dat er veel structuur in je leven zit.
Op den duur ga je merken dat de
wil van het Geheel en jouw wil
één worden. Creatiever
en beter geïnformeerd
dan het getouwtrek
van het bange ego
Het Juiste is inclusief
dat wat juist is voor jou.
Wellicht ontdek je nieuwe
gaven: zintuigen en
middelen.
DOODSSTRIJD VAN HET EGO
Complete zinloosheid
Ik voel niks goeds meer
Ja, maar wat ‘moet’ ik dan?
Kan er geen touw aan vastknopen
Ja, maar hoe ... met ‘mijn’ leven?
Ik ben helemaal verkeerd bezig
Voel me nergens toe in staat
Ik heb geen idee hoe verder
En ik ben mijn kompas kwijt
En ik wordt steeds gevoeliger
Nachtmerries en rampscenario's
Ik voel me zo moe, wil slapen
Soms is er even helemaal niks
Bang dat ik niets te doen heb
Waar leef ik dan nog voor?
Ik begrijp er niks meer van
Niets maakt me meer blij
Ik ervaar een en al onrust
Ik kan mezelf niet redden
Wat blijft er dan nog over?
Ik ben een nietsnut
Ik kan niets onthouden
Niemand houdt van me
Waar moet ik dan heen?
Ik heb het toch zo moeilijk
Ja maar dit is toch vreselijk
Ja maar ik houd het niet vol
Ja maar ik voel doodsangst
Vind ik ooit nog rust?
Wie is IK?
NIEUW LEVEN
Buiten het denken ontstaat nieuwe zin
Geloof in goed/slecht labels verdwijnt
Einde van dwang van gedachten, great!
Neem een rustperiode, rijping, niet-weten.
Leven is niet Van jou, einde van dat leugen
Het onware ‘ik’ praat onzin, om je te blokkeren
Laatste stuiptrekking, ego legt levensenergie plat
Ideeën zijn symbooltjes, onecht: vergeet 'toekomst'
Er komt een veel subtieler kompas voor in de plaats
Yep. Je was gewend aan geschreeuw van de mind
Ego probeert Alles, echt Alles om te overleven
Ego wil je uitputten, lichamelijk en mentaal
Op de grens van de Natuurlijke staat
Leef vanuit Niets, waarin allerlei iets subtiels opkomt
Overstap van mijn-belang naar dat van het Geheel
Van (be)grijpen en graaien naar inzicht ontvangen
En het Niets is de ware bron van tevredenheid
Dat wat waarneemt blijkt één, en dus rust
Ego is sowieso reddeloos verloren
Het ware IK is onvergankelijk
Niet nuttig voor het ego, wel voor JOU
Vergeet vooral ego-doelen en problemen
Right! Je ware Zelf is Liefde, een niet-iemand
Binnen een seconde ben je er: hier-en-nu ZIJN
Ja, egocentrische aannames hebben het moeilijk
Spookgedachten en -gevoelens, kortom: bullshit
Ego-ik stopt ermee, prima. Nieuw leven staat klaar
Precies. Doorvoel dat, zie wat het IS, een fabeltje
De rest van je leven zonder angst... goeie deal?
Dat wat vanuit stilte toekijkt op het spektakel
PRIVACY STEEKT OVER
Ze zeggen dat er maar één bewustzijn bestaat (Brahman)
Niet één privé-bewustzijn per persoon (Atman)
maar daar mag je best in geloven, hoor
vanachter een defensiesysteem
dat weinig in- en uitlaat.
In gezelschap van een gerealiseerde kun je iets merken
van een overlap. Lijkt hij of zij iets 'in' jou te doorzien?
Velen vinden dat supergriezelig, blijven op afstand
Je leugentjes, je bestwil, je illusies, je gevoelens
wensen, angsten, problemen, 'mijn' gedachten
En toch... realisatie vindt alleen plaats bij wie ziet
dat'ie zelf geen haar beter is dan wie-dan-ook
Neigingen zijn niet bij iedereen even actief,
wat verschillend afgesteld, maar de basis
(-programmatuur) is hetzelfde: het Zelf
De andere kant van deze medaille is dat je
je in gezelschap van een gerealiseerde
heel diep geaccepteerd kunt voelen,
verbonden, gezien, gehoord.
Als voorproefje.
Dat is soms verrekte handig als je de
overstap wilt wagen van het geloof
in "ik ben deze body-mind" naar
"Genoeg, dat egocentrische",
"ik wil zelf zien hoe het IS"
Op weg naar verruimd bewustzijn
kunnen anderen wellicht heel hard
gaan steigeren, omdat iets vermoedt
dat 'je' iets innerlijks begint te doorzien
Voor een ego is dat dus super-creepy
Alle hens aan dek om ongelovigen
terug te fluiten, roepen, verleiden,
forceren, verwarren, om je toch
a.u.b. te onderwerpen aan:
denken, ik, jij, een idee,
rationeel begrip,
onvrijheid
GUNST
Gun jezelf en je Zelf de rust,
de omgeving, stilte en ruimte
om ongeforceerd te kijken
wie je nu werkelijk bent
Experimenteer met
transparantie
Of gun jezelf en je Zelf de onrust
de tegenstrijdigheid, ongeremdheid
om ik-denken tot totale gekte te drijven
zodat definitief duidelijk wordt wat
zijn diepste motieven zijn
Oei, zegt het ik-denken
Doe maar eerst nog even een
combinatieschotel: dragelijke onrust
Daarbij is de mix van Waar- en
onwaarheid meestal lastig
te doorzien. Ik-denken
smult ervan
Pas wanneer je een tijdje
Waarheid hoger stelt dan
gevoelens, kan er een
deur opengaan
IK BEN
1) De splinter in mijn voet
2) Deze doelen en problemen
3) Dit lichaam plus denken plus gevoel
4) Deze groep (met groepsoogjes en -handjes)
5) Dit hele universum (saai?)
6) Het absolute (?)
7) I don't mind