Wetenschaap

Verlichting, of het mooi is?

Nee, daar gaat het niet om, of het mooi is.

Maar waar? Buiten, toch?

Mwa, binnen, maar daar denk ik nog niet over

Gelukkig duurt het nog even voor het kerst is

Ik heb wel het idee dat er al enóórm veel weg is, bij jou

Nou, nee hoor

Maar het lijkt zo leeg

Bij mij binnen?

Er staat nog van alles, ik ben nog niet verhuisd

Bla bla bla blaaaaa bla

Bla bla blahahaha bla bla bla

1

2

3

4

5

6

Wetenschap is zóó'n vernuftige constructie! Want het ruikt naar waarheid.

Zoals de zon ons mateloos fascineert, uitnodigt om naar buiten te kijken,

en de zoon van de Heer uitnodigt om innerlijk te zien wiens kinderen we zijn,

zo gooit verheerlijking van objectiviteit kinderen weg en onderzoekt badwater.

Wat een eindeloos zooitje fragmentatie.  Heeft’ie er in geplast of zo? Of erger?

Het kinderlijke zit in dat-wat-ziet, om dat voor zondig en dom te houden.

 

1

Als je de opdracht zou krijgen om een universum te verzinnen, inclusief dit leven en alles... nou, dan krijg je nogal wat voor je kiezen. Gruwelijk veel om te kiezen, want o wee als iets of iemand het ooit met je oneens zou zijn.

 

2

Sommigen zeggen: welnee, dat kan niet, we zijn geboren uit de Big Bang. Prima, maar dan moet je wel bijna 14 miljard jaar toevalletjes gaan zitten verzinnen, zodanig dat daar een gewenste wereld uit oprijst. Andersom is makkelijker: wens wat je wilt, en bedenk er zonodig een zogeheten verklaring-uit-het-verleden bij. Áls er al ooit iemand om zeurt.

 

3

Maar als je - net als ik - kiezen niet leuk vindt, en als denken-over-toekomst je hoofdpijn bezorgt (wat ik iedereen kan aanraden), dan kun je het nóg rustiger aan doen en wat handigheidjes gebruiken om keuzes te hergebruiken, recyclen.

 

4

Het grappige van mensen is dat dat-wat-is nauwelijks opvalt. Veranderingen en dat-wat-schreeuwt worden gespot, maar onderliggende patronen - blijvertjes - ho maar. En da's verdomd handig om lange-termijn keuzes in te verstoppen.

 

5

Neem nou bijvoorbeeld... pak 'm beet... quantum fysica, nieuwsberichten en verlichting. Niemand heeft toch zin om daar drie verschillende kanjers van concepten voor te bedenken, drie zware studies! My god.

 

6

Dus, om het lekker en simpel te houden, kluts er gewoon steeds dezelfde rifraf doorheen, dezelfde uitdaging, hetzelfde riedeltje. Noem het "gelijkvormig" voor ogen, "congruent" voor wiskundigen, "analoog" voor technci, etc. Een ietsje verschillend gekleurde verhaaltjes eromheen, en voilà, weer een 'nieuw' natuurwetje. Maar pas op: de intellectuele hardware om stilstaande overeenkomsten te spotten, zet die bij mensen standaard maar uit. Dat zal ze leren!

 

 

Het mooie van quantum mechanica is dat het deeltjes altijd een vluchtweg biedt. Met hoeveel meetinstrumenten een onderzoeker er ook bovenop duikt, nooit ligt plaats én snelheid of tijd én energie precies vast. Een zekere onzekerheid is gegandeerd. Totdat een deeltje uiteenvalt, vrijwillig danwel gedwongen.

≅

Het mooie van nieuws is dat het kijkers altijd een vluchtweg biedt. Van hoeveel negatieve perspectieven ook vergeven, nooit ligt rampzaligheid én echtheid of onontkoombaarheid én doem precies vast. Een zekere onzekerheid is gegarandeerd. Totdat eenzijdigheid uiteenvalt, vrijwillig danwel gedwongen.

≅

Het mooie van Waarheid is dat het zoekers altijd een vluchtweg biedt. Met hoeveel overtuigingskracht argumenten ook worden onderbouwd, nooit ligt verstaan én inzicht of raakbaarheid én doorwerking precies vast. Een zekere onzekerheid is gegarandeerd. Totdat een zoeker uiteenvalt, vrijwillig danwel gedwongen.

 

 

Quantum-onzekerheid is gegarandeerd niet afkomstig van informatie binnen dit universum. Maar spontane keuzes van deeltjes zijn soms wel gecorreleerd met elkaar. Dus is er zeker een gemeenschappelijke bron, ergens 'buiten'.

≅

Selectie van nieuws-items, waarover kranten en tv-zenders allemaal 'zelf' zeggen te beslissen, om vervolgens massaal toevallig over dezelfde onderwerpen te berichten, is zeker afkomstig van een gemeenschappelijke bron, ergens buiten beeld.

≅

Spontane keuzes die jij maakt, gemotiveerd door kweeniewaarom... als die iets te maken blijken te hebben met spontaan gebeuren om je heen... Zie je dan dat er een gemeenschappelijke bron moet zijn, ergens buiten je lokale bewustzijn? En na kweeniehoeveelduizend keer?

 

 

Kleine deeltjes zijn fenomenen in een veld van 'kans op bestaan'. Daar waar golven elkaar niet uitdoven, waar een mogelijk bestaantje overblijft, daar is een plek waar aanwezigheid te meten valt, hoe onverklaarbaar de reis erheen ook moge zijn. 

≅

Angst is een kracht die aandacht doet versmallen, en grote groepen 'zelfstandigen' in dezelfde richting doet turen. Een klein snufje "hoop op veiligheid" trekt gedachten aan als een magneet, gevolgd door zelf-willende personen.

≅

Spanning, verwachtingen en diepe groeven zorgen ervoor dat gevoeligheid en ontvankelijkheid voor creativiteit en spontaniteit enorm afneemt. Dit is zichtbaar op hersenscans en bij gedragsexperimenten. En zo kom je steeds op onverklaarbare wijze terecht bij wat-hoort of zou-moeten. Of zie je - innerlijk - waar willen vandaan komt?

 

 

Deeltjes reageren op idioot kleine krachten en energiën. Daarbij zoeken ze onderling nieuwe mogelijkheden uit. Zelfs zonder te vergaderen lijken ze miljarden wat-als-scenario's te kennen. Maar wanneer we gaan meten, energiën idioot versterken, dwingen we ze om 'iets' te worden, 'ergens' zichtbaar te zijn, keuzes te maken.

≅

Nooit in de geschiedenis van de mensheid zijn we zo veilig geweest. Geweld neemt alsmaar af (really, check it). En toch vliegen rampzalige gebeurtenissen je om de oren. Media versterken (on)bewust dat-wat-gewild-wordt én maken wil en opinie. Nice trick! Waarheid is niet sexy. Het is té eenvoudig, vredig en saai. En het versterkt meestal geen onwaarheid.

≅

We worden geboren als een nog-niemand. Daarna leren we 'wie' we moeten gaan zijn, om te zullen 'willen' wat past binnen een weloverwogen 'beeld'. Da's een beetje handig, om te overleven. Maar de overige 80% van de tijd, zijn we ook dan te onveilig om weer een niemand te durven zijn? Zijn we van nature te flexibel om binnen grenzen te passen?

 

 

Als je een deeltje van alle kanten met een bepaalde kleur laserlicht beschijnt, wordt'ie qua snelheid in alle richtingen vertraagd. Tot het zo erg is dat'ie vrijwel stilstaat en qua temperatuur aanbelandt bij het absolute nulpunt. Daardoor kán het niet anders dan dat zo'n deeltje qua waar-ben-ik enorm gaat groeien, en dus overlappen met soortgenootjes. 

≅

Als een krantenartikel over morele uitspattingen van alle kanten door waarheidsvinding wordt belaagd dan kann'ie op den duur geen kant meer uit. Als alle bullshit er uit is, dus het resterende lijk vrijwel geen onwaarheid meer bevat, dan kán het niet anders dan dat zijn overgebleven wat-bedoel-ik niets voorstelt én/óf voor heel veel mensen geldt.

≅

Als je je belangrijkste overtuigingen opschrijft, en vervolgens als een Sherlock Holmes je uiterste best doet om aan te tonen waarom die niet waar zijn, dan zul je tot de shockerende ontdekking komen dat er niets van overblijft. Daardoor kán het niet anders dan dat je wie-ben-ik verliest, en dus soortgenootjes achterlijk zuiver gaat begrijpen en aanvoelen.

 

 

Het is een 200-jarig gevecht geweest om deeltjes zo ver te kalmeren te dat ze bij het absolute nulpunt aankomen. Daar treedt een geheel ander soort fysica in werking, zoals supergeleiding, synchroniciteit, overtreding van tijd- en afstandsregels, hooggevoeligheid, observatie-effecten, superpositie, en vele andere onvoorstelbare trucjes. 

≅

Het is een 2000-jarig gevecht geweest om tamelijk onverbloemde woordjes rondom het absolute Zelf op papier te mogen verspreiden. Eigenlijk zijn er ook geen woorden voor zaken als onveranderlijkheid, het spel van toeval, ontmaskeren van psychologische identiteit, subtiele gevoelens, subject-invloeden, en vele andere tot bescheidenheid nopende trucjes.

≅

Wie weet ben je al 20 jaar in gevecht met het leven, als individu, op zoek naar... gelukkig zijn met wie je bent? Wie je Werkelijk bent is zó eenvoudig én onvoorstelbaar, dat nadenken niet veel helpt. Als je open staat voor trucjes van toeval, motief van ik-gedachten, opvangen van inzicht, stilte, én het je diepste wens is, dan ben je er in een jaar of 2 doorheen.

 

 

1

Voor wie aan het bovenstaande geen touw aan kan vastknopen en er geen bal van begrijpt, die zal misschien wat fronsen, grommen, en de hele rifraf samenvatten als: "ach wat, ze zien maar. En trouwens, eten we peultjes vandaag? En verdomme niet van die uitgedroogde, zoals bij mijn oma vroeger."

 

2

Voor wie kampt met een persoonlijke visie, en het toch gelukt is om deze tekst door te worstelen, die zal mij vast een arrogante kwal vinden. Alsof het allemaal zo simpel zou zijn en ik me ergens hoog daarboven plaats, met een nonchalance van... pffff!

 

3

Het kan ook zijn dat een beklemmend gevoel je op de hielen zat. Omdat een deel van wat je beschouwt als absolute houvast wat begint te wankelen. "Eenheid" is een mooi concept, vinden we allemaal, maar ff serieus: de wereld bestaat nu eenmaal uit zeer verschillende onderdeeltjes. Of zou dit betekenen dat er heel andere "realiteit" bestaat? Dat wij niets dan een afgrijselijke vergissing zijn? Lees maar eens het boeiende stripverhaal "Logicomics, een epische zoektocht naar de waarheid", over het leven van Bertrand Russel en degelijkenis tussen wijsheid en waanzin. Of over Ramanuja, die vanuit analogiën veel te vroeg de wiskunde van zwarte gaten ontdekte.

 

4

Wie een klein beetje open staat voor moderne heelalbouw, die zal misschien preciezer gaan onderzoeken wat er hierboven geschreven staat, woord-voor-woord, of het ook werkelijk klopt. Liefst zonder zichzelf (als minderwaardige ervaring-van-één, dus statistisch insignificant) weg te schoffelen. Want mogelijk dat natuurwetjes dan relatief eenvoudig zijn. Verspring eens niet - zoals natuurkundigen - tussen verschillende frames-of-reference, waardoor tijd, ruimte en informatie maf gaan doen.

 

5

Bij wie de onderliggende message van deze pagina diep binnendringt, kan mogelijk een periode aanbreken waarbij hij/zij als een onstopbare maniak om zich heen gaat zoeken maar vergelijkbare analogiën.

 

6

Wie echt klaar is voor een doorbraak kán een shockerende aha-erlebnis meemaken, die dikke muren doet instorten en gevoel van houvast een tijdlang uitschakelt. Don't worry... het wordt gewoon een beetje ruimer, de echtheid van de wereld neemt een procentje af... ach ja. Verderop stuit je vast wel weer op nieuwe barriëres.

 

0

En voor wie zelf reeds directe toegang heeft tot kosmisch inzicht, die zal misschien de moeite nemen om een wenkbrouw op te heffen, te grinniken, en de hele rifraf samen te vatten als: "ach ja, inderdaad, zo kun je het ook zien. En trouwens, eten we peultjes vandaag? En verdomme niet van die uitgedroogde, zoals bij mijn oma vroeger."

 

 

1

Het Zelf is onveranderlijk, altijd hetzelfde, tijdloos. En toch... zijn speeltjes, die het Zelf creëert, die lijken (paradox der paradoxen) altijd nieuw en vers. Maar wel tijdelijk, helaas, dus niet helemáál waar. Nou ja... met alles raak je uitgespeeld, toch?

 

2

Eigenlijk maar goed ook dat er zo enorm veel mensen zijn die zich bezig houden met hergebruik en recyclen van afdankertjes, oude speeltjes, gebaseerd op heugen wat-ooit-was, of alsmaar-hetzelfde willen als hij/zij/toen. Het Zelf lijkt sowieso geen groot voorstander van 'als', 'maar' en 'willen'.

 

3

Om te voorkomen dat ons universum straks uitpuilt van aannames, gewoonten en 'zeker weten' is het misschien aanvaardbaar dat sommigen de gave ontvingen om torenhoge bergen van uitgerangeerde speeltjes te vernietigen. Onruststokers, opjutters, klokkenluiders en ovenisten. Stel je voor, dat alle waanbeelden van de afgelopen 2000 jaar nu nog aanwezig waren! Geen vierkante millimeter vrij om niet-te-weten, zoals in een horrorshow of opinieprogramma.

 

4

De overtuiging dat de aarde plat is... opstoken? Het vooroordeel dat soortgenoten die 'anders' lijken ook anders zijn? Dat eeuwige groei niet tot enorme pijn zal leiden? Dat tijd, ruimte en informatie niet gekromd zijn? Dat je beperkt bent door lichaam en geest? Allemaal opstoken? Dat creëert vrijheid, opnieuw mogen rondkijken in heel nieuwe dimensies van openheid, waarin weer nieuwe speeltjes kunnen opduiken.

 

5

Speeltjes zoals zwarte gaten, zwarte materie en zwarte energie... goed voor jarenlang wetenschappelijk puzzelplezier. Of zijn we daar al klaar mee? Moeten er echt nog veel afschrikbarende nieuwsberichten en tijdschriften mee volschrijven? Voor het wat lichter ziet maakt het niet zo veel uit. Die ontwaart zelfs in zwarte gaten een projectie van hoe Eenheid oplost in het Zelf.

 

6

Maar nou ff doodserieus... De dood, wat moet die nou? Well, may I introduce: dood als grootste recycler aller tijden. Hét baken van waarheid, waar geen enkel speeltje aan voorbij komt. Zodat oude knarren als ik, en hun ideeën, ooit plaats maken voor nóg verser nieuws. Alleen dat wat je tussen de regels ontdekt hebt, wat je hebt onderzocht en ingezien, wat je aan den lijve en geeste hebt ondervonden, of gerealiseerd... Dat wat absoluut blijvend is, dát maakt kans om aan de dood voorbij glippen.

 

 

Zoals veel leerinstituten moeilijk toegankelijkzijn voor blinden,

 

zo is dit afleerinstituut lastig bereikbaar voor oningewijden.

 

Onderwerpen en niveaus staan kriskras door mekaar

 

Echt recht van de pers, zoals het uit de pen vloeit

 

Voor het geval je minstens één oog open hebt,

 

is bijna-real-time misschien wat bij je past

 

 

Er zijn nog geen hints om je wat wegwijs te maken (weg met wijsheid?)

 

Maar, wie weet, als je zin hebt om items op deze website te labelen,

 

misschien is er één onderwerp of categorie die je voorkeur heeft?

 

Of is er zin om allerlei verbanden tussen items toe te voegen?

 

Daaruit kunnen dan index-pagina’s of links gemaakt worden

 

Nee? Ook helemaal prima. En zo ja: stuur ff een mailtje

 

 

P.S.      Medewerkervoordeel: leven      in de      wetenschap (ahum)      dat je      anderen helpt,      dus jeZelf

P.P.S.      Nelson Mandela      is al      over de      dam en      heeft een      zoekterm ingediend